رابطه سبک های دلبستگی با افسردگی زنان مطلقه تحت حمایت کمیته امداد امام خمینی (ره) استان تهران

هدف: در چارچوب آسیب شناسی تحولی، نظریه دلبستگی به عنوان یکی از نظریه های اساسی تبیین کننده آسیب شناسی همواره از سوی پژوهشگران مطرح بوده است. طبق نظریه دلبستگی، الگوی کاری دلبستگی که بر اساس روابط اولیه کودک با مراقبان اصلی او شکل می گیرد، نقش تعیین کننده ای در مشکلات هیجانی، روانی و اجتماعی افراد دارد. همچنین افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانی است و برآورد می شود که تا سال 2030 یکی از سه علت اصلی ناتوانی افراد باشد. از این رو یافتن عوامل زمینه ساز این اختلال دغدغه بسیاری از پژوهشگران است. در راستای همین امر، این پژوهش با هدف بررسی رابطه سبک های دلبستگی با افسردگی در زنان مطلقه تحت حمایت کمیته امداد امام خمینی (ره) طراحی و انجام شد. روش بررسی این پژوهش با روش همبستگی انجام شد. جامعه مطالعه شده پژوهش تمام زنان مطلقه تحت حمایت کمیته امداد امام خمینی (ره) بودند که از میان آنها 200 نفر زن مطلقه با روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب شدند و به پرسشنامه های پژوهش، مقیاس افسردگی بک ( BDI ) و پرس شنامه سبک دلبستگی هازان و شیور پاسخ دادند. سپس داده های به دست آمده با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج همبستگی پیرسون نشان داد افسردگی با سبک دلبستگی اجتنابی ( 385 / 0) و سبک دلبستگی دوسوگرا ( 670 / 0) رابطه مثبت معناداری دارد ( 01 / P<0 )، ولی بین سبک دلبستگی ایمن و افسردگی رابطه معناداری مشاهده نشد. علاوه بر این، نتایج رگرسیون چندمتغیره بیانگر این بود که سبک دلبستگی دوسوگرا می تواند افسردگی را پیش بینی کند ( 01 / β=-0/631،P<0). نتیجه گیری: به طور کلی نتایج این پژوهش موید نتایج پژوهش های پیشین مبنی بر نقش سبک های دلبستگی در مستعدسازی افراد برای اختلال افسردگی بود؛ بنابراین، بر اساس سبک های دلبستگی می توانیم افراد مستعد اختلال افسردگی را شناسایی کنیم و با تمرکز بر سبک های دلبستگی در فرایندهای درمانی، مداخله های مناسبی ارایه دهیم و باعث تسریع روند درمانی افراد مبتلا به افسردگی شویم.

Keywords:

زنان مطلقه , سبک های دلبستگی , اجتنابی , دوسوگرا , ایمن , افسردگی