بهینه سازی مدل غیر خطی طراحی محصول جهت افزایش قابلیت اطمینان با ارایه الگوریتم ابتکاری (مطالعه موردی بلوورانتقال گرانول در صنعت پتروشیمی)

بهبود اقتصادی قابلیت اطمینان یکی از پارامترهای مهم در طراحی محصول محسوب می گردد. برای حصول این امر نیاز به کمیتسنجی قابلیت اطمینان و تعیین ارتباط میان هزینه سرمایه گذاری و میزان افزایش قابلیت اطمینان بین اجزاء محصول می باشد. لذاطرح هایی که توجیه اقتصادی بهتری داشته و از حیث امکان پذیری در طراحی مهندسی قابل انجام باشد از اهمیت ویژه ای برایطراحان محصول برخوردار می باشد.در این مقاله در راستای افزایش قابلیت اطمینان در مرحله طراحی محصول جهت پیش بینی دقیق عملکرد آینده محصول از طریقطراحی مدل غیر خطی شبکه عصبی مصنوعی با یادگیری پارامترهای مدت زمان خرابی و نوع خرابی با استفاده از سری زمانی،قابلیت اطمینان موجود محصول تعیین می گردد و با پیاده سازی تکنیک تجزیه و تحلیل خطا و آثار آن DFMEA مبتنی بر هزینه طول عمر پارامترهای اقتصادی و امکان سنجی قابلیت اطمینان با توجه به محدودیت بودجه ارزیابی می گردد و الگوریتم ابتکاری برایانتخاب بهینه و اقتصادی برای افزایش قابلیت اطمینان ارایه می گردد.

Keywords:

قابلیت اطمینان , طراحی محصول , ارزیابی اقتصادی , شبکه عصبی مصنوعی , الگوریتم ابتکاری