ارتباط تومورمارکرهای استروژن، پروژسترون، Ki 67 و HER-2/neu با سن ابتلاء به انواع مختلف سرطان پستان

سرطان پستان شایع ترین تومور بدخیم منجر به مرگ در زنان است، ما در این مطالعه باتوجه به پایین بودن سن ابتلاء در کشور سعی در بررسی این گیرندههای هورمونی و مقایسه توزیع سنی این گیرنده ها نموده ایم.روش بررسی: این مطالعه مقطعی در بیمارانی که ابتلای آنان به بدخیمی پستان توسط پاتولوژی اثبات شده بود و پرونده ایمونوهیستو شیمیایی داشتند، به روش نمونهبرداری سرشماری اجرا شد. حجم نمونه براساس سرشماری 245 بیمار در نظر گرفته شد. سن بیماران، نوع پاتولوژی و وضعیت تومورمارکرها در بیماران ثبت شد و مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی جامعه مورد مطالعه 49/47±12/50 سال بود و فاصله محدوده سنی جامعه مورد مطالعه از 20 تا 66 سال بود. بیشترین میزان بدخیمی قبل و بعد از سن 50 سالگی، کارسینوم مهاجم داکتال بود. بیشترین میزان مثبت شدن تومورمارکرها قبل از سن 50 سالگی و مربوط به کارسینوم مهاجم داکتال بود. گیرنده های استروژن و پروژسترون در سنین 40 تا 50 سال به شکل معنی داری بیشتر مثبت بودند P= 0/033 و P= 0/031نتیجه گیری: پایینتر بودن سن ابتلا به این بیماری یک زنگ خطر است و نکته نگران کننده در این مطالعه ذکر این مورد است که بیشتر از 50 درصد سرطان ها تا قبل از سن 50 سالگی بوده است. نکته قابل توجه در مطالعه حاضر توزیع سنی متفاوت تومورمارکرها میباشد که با اکثر مطالعات خارجی متفاوت است .

Keywords:

سرطان پستان , پاتولوژی , تومورمارکرها , توزیع سنی