بررسی مقایس های تاثیر ژل دیکلوفناک و قرص دیکلوفناک خوراکی در کاهش درد بیماران مبتلا به ماستالژیا

Publish Year: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 473

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJBD-4-1_004

تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397

Abstract:

شیوع ماستالژیا(درد پستان) در زنان 70 درصد میباشد و اکثرا به صورت دورهای کمی قبل یا در حین قاعدگی اتفاق میافتد. ماستالژیا میتواند در هر زمانی و بدون ارتباط با زمان قاعدگی اتفاق بیفتد. برای درمان ماستالژیا داروهای مختلفی تجویز میشود که یکی از آنها استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروییدی میباشد. در این مطالعه به بررسی مقایسه ای تاثیر قرص دیکلوفناک خوراکی و ژل دیکلوفناک بر روی ماستالژیا پرداخته شده است.روش بررسی: مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 60 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان شریعتی اصفهان با علایم ماستالژیا (هر دو نوع دورهای وغیر دورهای)در سال 1389 انجام شده است. میزان شدت درد براساس معیار VAS1 در بیماران مشخص گردید. بیماران به دو گروه 30 نفره تقسیم شدند. گروه اول تحت درمان با قرص دیکلوفناک و گروه دوم تحت درمان با ژل دیلوفناک قرار گرفتند و به مدت دو ماه پیگیری شدند. سپس اطلاعات به دست آمده تجزیه و تحلیل آماری گردید.یافته ها: نتایج حاصل از کدگذاری محوری نشان داد که سه گزاره کلی شامل -1 اطلاع از بیماری و مراجعه به پزشک، -2 خانواده، بیمار و خلق شیوه هایی برای کنار آمدن با بیماری و- 3 توان اقتصادی بر درد سرطان پستان موثر میباشند.بحث و نتیجه گیری : مطالعه نشان داد روند تغییرات شدت درد در دو گروه سیر نزولی داشته است و هردو دارو به طور معنیداری توانسته اند از شدت درد بکاهند و تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهد نشد. به دلیل اینکه داروی دیکلوفناک باعث کاهش شدت ماستالژیا در زنان مبتلا میشود و همچنین با توجه به اثر یکسان قرص و ژل دیکلوفناک در کاهش درد پستان احتمالا، استفاده از ژل دیکلوفناک با کاهش بروز علایم گوارشی مناسب تر به نظر میرسد.

Authors

کامران توکل

استادیار بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

شهلا ریاحی نژاد

استادیار زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

راحله همدانیان

پزشک عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

فریدخت یزدانی

مربی پرستاری، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد