خاقانی در قلمرو مرثیه
Publish place: Persian Language and Literature، Vol: 24، Issue: 80
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 417
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPLL-24-80_007
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397
Abstract:
یکی از موضوعات دلپذیر و موثری که از آغاز شعر دری تا امروز توجه ادب شناسان و شعر دوستان را جلب کرده مرثیه سرایی است که از قدیمی ترین دوران در دیوان شاعران موجود بوده است و در این میان، تفاوت فقط در نوع ابراز آن و شدت و ضعف بیان تاثرات قلبی است. خاقانی شروانی یکی از شاعرانی است که در این زمینه طبع آزمایی کرده و مهارت و استادی خود را به ثبوت رسانده است. دیوان خاقانی، که همچون دیگر انسان ها همواره در گذر حوادث و رویدادهای تلخ و شیرین بود، پر است از سوگ سروده هایی در ماتم عزیزان و خویشاوندان. مراثی خاقانی نمایانگر اوج عاطفه و قله احساس این شاعر نازکدل است و از پراحساس ترین و شاعرانه ترین آثار اوست. مرثیه های این شاعر داغ دیده و آزرده شروان، از سوز دل و آتش درون او حکایت می کند؛ سوزوگدازی که هر گونه حجابی را به آتش می کشد و با زبانی ساده و بی تکلف، غوغا و آشوب دلش را برملا می کند و شرط اساسی مرثیه، که همانا لطافت و رفت و دردانگیزی و شور آفرینی و قوت تاثیر و دلنشینی است، در مراثی این شاعر در سر حد کمال احساس می شود. در این مقاله به بررسی مرثیه در دیوان خاقانی پرداخته شده است
Keywords:
Authors
احمد غنی پور ملکشاه
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران
مرتضی حسنی
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران
سوگل خسروی
دانشجوی دکتری دانشگاه مازندران