بررسی محتوایی و سرچشمه های فکری فخرالدین علی صفی در لطایف لطوایف (علمی- پژوهشی)

مولانا فخرالدین علی صفی، از نویسندگان قرن دهم هجری و دارای تالیفات متعددی، از جمله کتاب ارزشمند و ماندگارلطایف الطوایف است. این کتاب، مجموعه ای از حکایات طنزآمیز مربوط به گروهها و طبقات مختلف اجتماعی است که با آیات قرآن کریم، احادیث پیامبر (ص)، ایمه اطهار (ع) و ضرب المثل های عربی آراسته شدهاست. صفی در این کتاب، به شدت از منابع عربی و فارسی پیش از خود متاثر شده است. در این پژوهش، از مجموع 867 روایت، حکایت و ضرب المثل عربی که در این کتاب به کاررفته، منبع 399 مورد را در منابع عربی و منبع 222 مورد را در منابع فارسی پیش از او یافته ایم. صفی در کتابلطایف الطوایف ، از منابع عربی چون ربیع الابرار ، تذکره حمدونیه ، محاضرات الادبا بهره برده است. او از روش هایی، چون دخل و تصرف در حکایات، ذکر حکایت های متوالی و ترجمه حکایت ها استفاده کردهاست. همچنین، از منابع فارسی، چون رساله دلگشا ،جوامع الحکایات و لوامع الروایات ، بهارستان و... به فراوانی استفاده کرده است. صفی این حکایت ها را به روش های مختلفی، چون دخل بیکم و کاست مطلب، نقل داستان با اندکی دخل و تصرف و نقل حکایات متوالی در لطایف الطوایف ذکر کرده است

Keywords:

فخرالدین علی صفی , لطایف الطوایف , منابع عربی , منابع فارسی , تاثیر و تاثر