نقش و جایگاه کاربری اراضی در تعیین سلسله مراتب معابر محلات شهری (نمونه موردی: برزن فهادان نو یزد)

در شهر برنامه ریزی کاربری زمین و برنامه ریزی حمل و نقل دو روی یک سکه اند و تعامل بین این دو کاربری است که نتیجه ی مطلوب را به دست می دهد. دراین ارتباط نمی توان از نقش کاربری زمین در میزان سفر در محلات شهری چشم پوشی کرد، سفرهایی که به مقصد این کاربری ها در شبکه معابری صورت می گیرد که ساختار سلسله مراتبی آن نقش به سزایی در کیفیت دسترسی و جابه جایی خواهد داشت. علاوه بر ویژگی های کارکردی (عملکردی) و ویژگی های هندسی معابر که عمدتا از طریق برداشت های میدانی به دست می آیند، کاربری اراضی به عنوان عامل مهم دیگری در پیشنهاد سلسله مراتب معابر شهری در نظر گرفته می شود. هدف از این پژوهش اعمال نفوذ کاربری اراضی در تعیین سلسله مراتب مطلوب معابر از طریق روش ارایه شده است. در این پژوهش وضعیت کاربری اراضی بررسی و میزان جذب و تولید سفر محدوده های درون محله ای تعیین شده است و سلسله مراتبی از شبکه معابر برای دستیابی به عملکرد بهتر ارایه شده است. این پژوهش از حیث هدف کاربردی و روش پژوهش علی- تطبیقی است. داده ها از طریق منابع و اسناد کتابخانه ای، برداشت کالبدی، مشاهده و مصاحبه جمع آوری شده اند. در این پژوهش جهت تجزیه تحلیل داده ها و برای دستیابی به میزان جذابیت کاربری از نرم افزار ، Expert choice برای تعیین میزان فواصل مراکز محدوده ها از نرم افزار Arc GISو برای تعیین میزان کلی جذب و تولید سفر و میزان رشد محدوده ها به ترتیب از روش ضریب مکانی ((L.Qو مدل هنسن استفاده شده و بر این اساس محدوده پهنه بندی و سلسله مراتب شبکه درون محله ای پیشنهاد شده است

Keywords:

کاربری اراضی , ضریب مکانی(L.Q) , مدل هنسن , سلسله مراتب شبکه معابر , برزن فهادان نو