عدالت ترمیمی در خصوص زنان بزه دیده در قانون مجازات اسلامی

این مقاله برآنست که عدالت ترمیمی در مورد زنان بزه دیده از منظر قانون مجازات اسلامی بررسی نماید خطر بزه دیده واقع شدن به طور مساوی میان افراد جامعه توزیع نشده است. بر اساس یافته های علم جرم شناسی بزهکاران بالقوه، قربانیان خود را غالبا از میان افرادی انتخاب میکنند که ارتکاب جرم بر روی آنها دارای خطر هزینه بالایی نباشد در مورد زنان به دلایل ذاتی، شخصیتی اجتماعی، احتمال بزه دیده واقع شدن بیشتر از مردان است. بنابراین زنان به عنوان افراد بالقوه آسیب پذیرتر از مردان، هدف های مطلوبی برای بزهکاران محسوب می شوند .برای پیشگیری از بزه دیدگی برخی افراد بالقوه آسیب پذیر نظیر زنان، می توان از حمایت کیفری افتراقی ویژه به واسطه سازوکار جرم انگاری های ویژه تشدید کیفر بزهکارانی که زنان را بزه دیده اعمال مجرمانه خود قرار می دهند استفاده کرد .حمایت نظارت قانونی بالابودن قدرت بزه دیده در احقاق حق خود، خطریست که بهای انجام جرم را برای بزهکار بالا می برد.در عدالت کیفری اسلام سیاست سزادهی پیشگیرانه در حوزه جرایم علیه امنیت دین عقل ارزش های خانوادگی بقای نسل حاکم است عدالت ترمیمی در حوزه های جرایم علیه اشخاص مطرح می گردد در این گونه جرایم بیشتر به جبران خسارت وارده به بزه دیده ایجاد صلح سازش بین جانی مجنی علیه نیز خانواده دو طرف توجه شده است.در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 به نظر می رسد تلاش برای ایجاد رویکردی نوین از عدالت ترمیمی با تاکید ویژه بر ارزش ها اصول مفاهیم فقه جزایی است .ولی بررسی ها نشان می دهد که قانونگذار کیفری ایران نه تنها در قبال تعرضات مجرمانه علیه زنان از یک سیاست کیفری افتراقی منسجم هماهنگ پیروی نکرده است، بلکه به واسطه حمایت کیفری کم تر از آن ها در قبال برخی جرایم علیه تمامیت جسمانی آن ها نظیر قتل، قطع عضو جرح، زمینه های بزه دیدگی آن ها را از طریق کاهش هزینه کیفری ارتکاب جرم بر روی آن ها فراهم نموده است