مقدمه: طب سنتی ایران را می توان دانشی آمیخته با هنر، فراست حکمت خسروانی ایران باستان دانست که حدود 100 سال دچار فطرت شد تا اینکه اولین درمانگاه داروخانه طب سنتی در سال 1381 افتتاح گردید. امروزه در حدود 20 دانشگاه در سراسر کشور خدمات آموزشی، پژوهشی درمانی طب سنتی ارایه می شود حدود 100 نفر در رشته طب سنتی بیش از 30 نفر در رشته داروسازی سنتی دانش آموخته شده اند.در این پژوهش تلاش شده است که تاثیر راه اندازی گروههای آموزشی سلامتکده های طب سنتی بر معرفی گسترش طب سنتی ایران بررسی شود. روش کار: در بررسی انجام شده در تارنماری اسکوپوس مقالاتی که دارای یکی از عبارات زیر که مرتبط با
طب سنتی ایرانی است در عنوان، مقدمه یا کلمات کلیدی بودند ارزیابی شدند. یافته ها: اولین بار در مقاله ای که توسط یک از سفرای ایران در سال 1282 شمسی در مجله لانست نگاشته شده بوده، نام Persian Medicine بکار برده شد. در طی سالهای بعد تا سال 1383 شمسی در معدود مقالاتی نام طب سنتی ایران یافت شدند ولی از آن زمان به بعد مقالاتی که در آن از طب سنتی ایران نام برده شده بود افزایش یافتند به نحوی که به 671 مقاله تا پایان سال دی ماه 1397 رسید. بحث نتیجه گیری: در این پژوهش مشخص شد که با وجود سابقه چند هزار ساله طب سنتی ایران، توجه به آن در مراکز علمی دنیا تا پیش از تاسیس
دانشکده ها گروههای آموزشی طب سنتی بسیار بسیار کم بوده است. نکته ارزشمند قابل توجه این ارزیابی، افزایش پیوسته مداوم
مقالات مرتبط با طب سنتی ایران بعد از تشکیل گروهها
دانشکده های طب سنتی است به نحوی که با انتشار
مقالات متعدد کاربردی، تا حدی از مهجوریت طب سنتی ایران کاسته شده است ولی به نظر می رسد که هنوز برای گسترش استفاده بهینه مبتنی بر شواهد طب سنتی ایران، راهی طولای در پیش است.