نقش اعتقادات دینی و نیایش دربهداشت روانی آسیب دیدگان

حفظ تامین و ارتقاء سلامتی به عنوان یکی از بزرگترین نعمتهای الهی، یک مسئولیت فردی و اجتماعی است و بهداشت روانی، کاربرد معیارها و ضوابطی است که از شیوع اختلالات روانی کاسته و سلامت روان افراد اجتماع را تامین می کند. عبادت و پرستیدن خداوند و اطلاعات و تسلیم شدن در برابر اودر اصل، ریشه در فطرت انسان دارد و تامین کننده یکی از نیازهای روانی انسان به شمار می رود. برای اینکه انسان از سلامت روانی مطلوب برخوردار شود، لازم است به این نیاز روانی پاسخ مساعد دهد، بنابراین انتظار می رود با پاسخ به این نیاز فطری یعنی عبادت و پرستش پروردگار، راه رسیدن به تکامل سلامت روانی هموارتر شده، در دنیایی که پر از حوادث کوچک و بزرگ است باعث نجات انسان از انواع اضطراب ها و مشکلات روحی – روانی شود. با توجه به اهمیت موضوع، نقش اعتقادات دینی و نیایش بر بهداشت روانی آسیب دیدگان حواث، مورد بررسی قرار گرفت و به همین منظور، مطالعه ای با هدف بررسی نقش نیایش بر سلامت روان به روش مقطعی در مرکز آموزش و تحقیقات هلال احمر انجام شد و 100 نفر از دانشجویان این مرکز (جامعه آماری) به طریق نمونه گیری تصادقی در پژوهش شرکت کردند. یافته های پژوهش نشان میدهد اکثریت (71 درصد) دانشجویان از سلامت روان برخوردار بوده و دارای سطح نیایش بالا هستند. بنابراین نیایش به عنوان یکی از عوامل ایجاد و ارتقاء سلامت روانی می تواند مطرح باشد. روح بشر که منشا الهی دارد، پیوسته مایل به پیوند با مبدا خویش است و این مطلب در فطرت انسانی جای دارد. پیوند با خالق یکتا که مدبر امور است، سبب نزدیک تر شد به و و ایجاد آرامش قلبی و صبر و استقامت شخص در برابر مصیبت ها و مشکلات می شود و ناملایمات باعث پریشانی او نمی شوند، زیرا همه چیز را تحت قدرت الهی می داند. بنابراین اعتقادات دینی و نیایش و مناجات با خدا می تواند آثار زیانبار استرس و ناراحتی های روحی – روانی ناشی از بروز حوادث را به پایین ترین سطح برساند.