نقش ویژگی های شخصیت در رشد مسیر شغلی دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ویژگی های شخصیتی در رشد مسیر شغلی دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی صورت گرفت. این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی و جامعه آماری شامل همه ی دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1396-1397 بود، که از میان آنان 100 دانشجو با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه رشد مسیر شغلی کرید و پاتون 2004، پرسشنامه فرم کوتاه شخصیت سنج کوستا و مک کوری 1989، جمع آوری و با روش های آمار توصیفی و استنباطی (همبستگی پیرسون) تحلیل شد. یافته های به دست آمده بیانگر آن است بین ویژگی های شخصیتی افراد و میزان رشد مسیر شغلی آنان همبستگی وجود دارد. بین طرح ریزی مسیر شغلی با وظیفه شناسی برون گرایی و همسایی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. تصمیم گیری مسیر شغلی با روان رنجور خویی رابطه منفی معناداری دارد. افرادی که برون گرا وظیفه شناس و گشودگی به تجربه دارند رشد مسیر شغلی بیشتری دارد. یافته های تحقیق نشان می دهد که بیشترین تاثیر متغیر ایجاد دانش بر متغیر شناسایی با 0.45 درصد بوده، متغیر حفظ و نگهداری دانش بر متغیر شناسایی با 0.52 درصد متغیر تبدیل و انتقال دانش بر متغیر توسعه با 0.72 درصد و متغیر بکارگیری دانش برمتغیر توسعه 0.36 درصد بوده است. براین ا ساس با توجه به نتایج داده ها، رابطه مثبتی بین مدیریت دانش و تصمیم گیریط استراتژیک است.

Keywords:

ویژگی های شخصیت , رشد مسیر شغلی , دانشجویان