تاثیر اقلیم بر روشهای بهینه سازی انرژی درمعماری بومی: نمونه موردی، شهر کرمانشاه

طرح هایی که در زمینه معماری و درراستای پیشرفت تکنولوژی، پس از ظهور انقلاب صنعتی ودستیابی بشر به انرژی های فسیلی عرضه شده، انطباق مناسبی باشرایط محیطی آب وهوایی نداشته است ویکنواختی طرح های معماری در همه اقلیم ها وشهرها به خصوص در شهرهای ایران به چشم می خورد. تقلید نامناسب ونابجا در استفاده از تکنیک های معماری کشورهای صنعتی وافراط در استفاده از مصالح مدرن بدون درنظر گرفتن شرایط فرهنگی ومحیطی، موجب بحران هویت معماری، صرف هزینه های گزاف در تولید انرژی وخطر کاهش سوخت های فسیلی شده است. این درحالی است که معماری سنتی ایران نمونه بارز معماری پایدار بوده که نه تنها بیشترین سازگاری را با شرایط آب و هوایی داشته بلکه به بهترین نحو از عوامل وعناصر محیطی، در جهت تامین آسایش در ساختمان استفاده می کرده است.براین اساس شناخت ومعرفی ارزش های موجود در معماری بومی ایران،نه تنها در شناسایی آن به جهانیان موثر است بلکه موجب راهنمایی جهت اصلاح وانطباق تکنیک های طراحی اقلیمی با شرایط بومی هر محل خواهد بود. در این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی اثرات اقلیم بر روش های به کار رفته در معماری بومی برای بهینه-سازی انرژی در ساختمان های شهر کرمانشاه پرداخته شد و مشخص شد که می توان خانه های سنتی دارای ارزش تاریخی کرمانشاه را به دلیل استفاده از انرژی پاک و انرژی تجدید پذیر، رشد ارگانیک و طراحی سازگار با اقلیم در راستای احترام به محیط زیست، صرفه جویی و حفظ انرژی در ساخت و نگهداری، استفاده از مصالح طبیعی و بوم آورد، توجه به انرژی لازم برای نگهداری و تنظیم شرایط محیط با طراحی مناسب فضای پر و خالی در مقیاس خرد و کلان، جهت گیری درست بناها و استفاده از سیستم های سرمایش و گرمایش غیر فعال پایدار دانست که از اصول و معیارهای هویت، سرزندگی، تنوع، دسترسی به خدمات و امنیت برخوردار است.

Keywords:

معماری , اقلیم , معماری بومی , انرژی , کرمانشاه