استفاده از روش برنامه دهی در فرآیند طراحی باغ جمشیدی شیرازشیراز_دانشگاه آزاد شیراز _ تیرماه 1397

برنامه دهی معماری از اواخر دهه 1960 به عرصه معماری وارد شد ولی با اندکی تامل بر روی فعالیت آن درطول تاریخ نمی توان آن را جدا از مقوله طراحی معماری دانست امروزه ما بین فعالیت های متعدد درطراحی پژوهی معماری برنامه دهی به عنوان یکی از مراحل فرایند طراحی محسوب میشود که توسط آن طراح با موضوع و اهداف یک پروژه ی طراحی به خصوص درزمینه نیازهای استفاده کنندگان محیط و بستر پروژه آشنا میگردد و به صورتی منظم این اطلاعات و ایده های مناسب را در سطوح مختلف مراحل طراحی به کارمیگرد این پژوهش بر پایه یک تحقیق مروری شکل گرفته است در مطالعات طراحی پژوهی الگوهای متفاوتی از برنامه دهی و مراحل آن وجود دارد مقاله حاضر درپی آن است تا با مرور این الگوها و توسعه الگوی دانا پی دورک در قالب یک نمونه موردی در این مقاله ابتدا با بررسی وضع موجود سپس با مرور مزیت های برنامه دهی در روند طراحی معماری همچنین مرور نقش طراح و برنامه دهنده درمراحل فرایند طراحی و توسعه الگوی برنامه دهی موضوع - محور مراحل شکل دهنده برنامه را بیان میدارد طبق چارچوب این مقاله برنامه دهی عبارت است ازفرایند جمع اوری و مدیریت اطلاعاتی که دراختیار طراح قرار میگیرد و طراح با کمک آن اطلاعات مناسب ترین تصمیمات مربوط به طراحی ساختمان را اتخاذمی کند .طراحی معماری شامل تعداد زیادی مراحل پیوسته است که برنامه دهی به عنوان یکی از اصلی ترین و مهمترین مراحل محسوب می شود.به وسیله ی برنامه دهی مسیری برای شروع و ادامه ی یک طرح با توجه به نیاز های عملکردی و اقتصادی و روحی و نمادین به معمار نشان داده می شود. در این مقاله با معرفی مفاهیم (برنامه دهی در معماری)به بیان یک نمونه موردی (تغییر کاربری باغ جمشیدی) پرداخته شده است.