تحلیل نظام کاربری ها و تاثیر آن بر احساس امنیت مجتمع های مسکونی

مجتمع های مسکونی یا ساختمان های بلند به عنوان بنایی مهم باید دارای کیفیتی درخور و شایسته در حد نشانه های شهری باشند. روانشناسی در طراحی به دنبال آسایش روانی انسان ها از طریق ارتباط آن ها با طبیعت و رابطه ی نزدیک تر آن ها با یکدیگر است. یکی از راهکارهای موردتوجه در مجتمع های مسکونی ارایه فضاهای خدماتی و اختلاط کاربری ها می باشد. با توجه به اینکه یکی از دغدغه های کارشناسان و برنامه ریزان در خصوص افسردگی و عدم تحرک ساکنین در مجتمع های مسکونی می باشد که خود بیانگر ضرورت موضوع می باشد. در پاسخ به تاثیر کاربری ها بر احساس امنیت به نظر می رسد که یکی از راهکارهای تاثیرگذار بر احساس امنیت در مجتمع های مسکونی اختلاط کاربری ها است. هدف از انجام این پژوهش ارایه مبناهایی در خصوص ایجاد احساس امنیت و داشتن محیطی امن و دارای آرامش و آسایش از طریق کاربری ها می باشد. روش تحقیق به کاررفته در این مقاله کیفی و پیمایشی است. نتایج تحقیق نشان می دهد که یکی از معضلات شهری و ارتکاب به جرم در محل های خلوت و ساکت در محدوده مجتمع های مسکونی می باشد که می توان با ترکیب کاربری هایی از قبیل فضای سبز، تجاری واداری و ایجاد تردد ساکنین در ساعت های مختلف و تصور در معرض دید بودن بزهکاران به ایجاد احساس امنیت ساکنین مجتمع های مسکونی تحقق بخشید. عدم حضور مستمر افراد در برخی فضاها (خلوتی به مدت طولانی) از عوامل ناامنی می باشد و برای اصلاح و تغییر این شرایط، می توان با تغییرات در شرایط فیزیکی و کاربری فضا، از خلوتی فضا کاست و یا اینکه در زمان مکان یابی فعالیت ها و استقرار فضاهایی دقت نمود تا بتواند در اکثر ساعات تعداد قابل توجهی از شهروندان را به خود جذب نموده و یا با انتخاب یک فعالیت شاخص دریک فضا می توان به ارتباط مردم با فضا کمک کرد و فقر فعالیتی فضا را کاهش داد.

Keywords:

امنیت , کاربری ها , احساس امنیت , طراحی محیطی , مجتمع های مسکونی