روش پیشنهادی طراحی اقلیمی معماری ساختمان های استان گیلان با رویکرد معماری سبز

آنچه که باعث شده است معماری پایداراستوار باشد، این است که ساختمان جز کوچکی از طبیعت باشد.انسان در طبیعت زندگی میکند و زندگی بدون طبیعت یعنی عدم و نیستی،در معماری سبز،انرژی های طبیعت را مهار کرده و به بهترین شکل در ساختمانها مورد استفاده قرار میگیرد. یک معماری سبز باید بیش از یک ساختمان منفرد قطعه خود را شامل شود و باید شامل یک شکل پایدار از محیط شهری باشد. شهر، موجودی فراتر از مجموعه ساختمان هاست؛ در حقیقت آن را می توان بصورت مجموعه ای از سامانه های در حال تعامل دید – سامانه هایی برای زیستن و تفریح – که بصورت شکل های ساخته شده دارای کالبد می باشند و با نگاهی دقیق به این سامانه ها است که می توانیم چهره شهر آینده را ترسیم نماییم. هدف ازمعماری سبزایجاد تعادلی پایدار و سازمان یافته بین طبیعت،موجودات زنده و محیط مصنوع است که ازدلایلی هستند که لزوم به روی کرد معماری سبز در طراحی ساختمانهای استان گیلان مورد توجه قرار میگیرد. بر اساس مطالعات انجام شده در روش های صرفه جویی انرژی در مسکن روستایی استان گیلان ومقایسه راهکارهای بومی اتخاذ شده نشان می دهد که گاه نیازهای متفاوت منجر به راه حل های مشترک شده و به همین دلیل، استان گیلان دارای سه پهنه معماری است بررسی ویژگی های طراحی کالبدی استان گیلان و مصالح و روش های اجرایی، نشان می دهد که در طراحی معماری استان گیلان، علاوه بر استفاده از انرژی های طبیعی برای تامین آسایش حرارتی، با شرایط نامطلوب اقلیمی نیز مقابله شده است. به این ترتیب معماری بومی، با کمترین نیاز به انرژی های فسیلی، ضمن صرفه جویی در هزینه ها، از آلودگی و تخریب محیط زیست نیز جلوگیری به عمل آورده و مصداق بارزی از معماری سبز است و در این راه کل فرآیند معماری،یعنی اندیشیدن و مطالعه ،طراحی،ساخت،بهره برداری درنظر گرفته شده است.مقاله حاضر بر محور تحقیقات و مطالعات کتابخانه ای بازبینی شده است که طبق این مطالب روش پیشنهادی طراحی اقلیمی معماری ساختمانهای استان گیلان با توجه به روی کرد معماری سبز بررسی میشود.

Keywords:

طراحی اقلیمی , ساختمان های گیلان , مصالح بومی , معماری سبز.