مقایسه اثر 8 هفته تمرین ترکیبی با دو شدت متفاوت بر میزان هورمون ایریزین و شاخص‎های گلیسمیک زنان دیابتی نوع

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 378

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MJMS-61-2_008

تاریخ نمایه سازی: 25 اردیبهشت 1398

Abstract:

مقدمه ایریزین مایوکاینی است که از پروتیین غشایی FNDC5 آزاد می‎شود و تاثیرات مثبتی بر متابولیسم کربوهیدرات‎ها دارد. پژوهش حاضر به بررسی اثر دو شدت تمرین ترکیبی بر میزان ایریزین، قند خون ناشتا، HbA1c و مقاومت انسولینی پرداخته است. روش کار در این مطالعه 26 زن دیابتی نوع 2 به گروه های، تمرین ترکیبی شدید، متوسط و کنترل تقسیم شدند. گروه‎های تمرینی، 8 هفته تمرین شامل 5 روز تمرین هوازی و 2 روز تمرین قدرتی با کش داشتند. تمرین هوازی گروه تمرینی شدید با 70 تا 89% HRmax و 75 دقیقه در هفته و تمرین هوازی گروه تمرین متوسط با 55 تا 69% HRmax و 150 دقیقه در هفته اجرا شد. قبل از شروع تمرینات و 48 ساعت پس از آخرین تمرین، نمونه خونی گرفته شد. از آزمون آنوا برای تحلیل داده‎ها استفاده گردید (p ˂ 05/0). نتایج تمرین ترکیبی منجر به افزایش هورمون ایریزین و کاهش قند خون ناشتا، HbA1c و مقاومت انسولینی در هر دو گروه شد. اگر چه افزایش هورمون ایریزین در گروه تمرینی شدید افزایش بیشتری داشت اما تفاوت معناداری در میزان قند خون، HbA1c و مقاومت انسولینی بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجه­ گیری تمرینات ترکیبی جهت افزایش میزان ایریزین، کاهش قند خون ناشتا، HbA1c و مقاومت انسولینی و در نتیجه کنترل بیماری دیابت سودمند می‎باشند و می‎توان از این تمرینات جهت بهبود شرایط گلیسمی استفاده نمود. 

Authors

مهتاب انتشاری

مهتاب انتشاری، دانشجوی دکتری، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

فهیمه اسفرجانی

دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه اصفهان،اصفهان، ایران

جلیل رییسی

استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه اصفهان،اصفهان، ایران

رویا عسکری

استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار