مقایسه حذف شیمیایی و بیولوژیکی یون آهن با استفاده از سرخس آزولا از محلول های آبی

حذف فلزات سنگین از پساب های صنعتی یکی از مباحث مهم زیست میحطی است. در این مطالعه، پودر آزولای خشک شده و آهک به منظور تصفیه و حذف یون های آهن از محلول های آبی مقایسه و مورد بررسی قرار گرفت. اثر پارامترهای مختلف مانند pH، زمان ماند، مقدار جاذب و میزان غلظت آلاینده بر میزان حذف آهن در مقیاس آزمایشگاهی به وسیله دستگاه جارتست بررسی گردید pH موثر برای حذف یون های آهن توسط زیست توده بین بازه 3-6، بهترین زمان ماند 2 ساعت، مقدار 6 گرم از جاذب و 200 میلی گرم بر لیتر غلظت آلودگی یون های آهن در دور همزن 150 دور بر دقیقه م شخص شد. حداکثر در صد حذف آهن تو سط جاذب بیولوژیکی آزولا از محلول های آبی 99,44 در صد و 99 در صد تو سط آهک بود. پس از بررسی، نتایج بدست آمده نشان داد که جاذب بیولوژیکی در بازه وسیعی از PH راندمان جذب بهتری نسبت به روش شیمیایی دارد. اما در PH> 6 عملکرد آن کاهش میابد

Keywords:

فلزات سنگین , آزولا , آهن , حذف بیولوزیکی , پساب