کاربرد دوربین های متریک در مصورسازی سه بعدی بناهای تاریخی

هزاران بنا و مجموعه تاریخی واجد ارزش های نفیس فرهنگی تاریخی با قدمت چند صدساله در تاریخ و فرهنگ این ملت وجود دارد که نشاندهنده جامعهای با آداب و سنن منحصربه فرد، تمدن و فرهنگ غنی، اصیل و بینظیر ایران است که توجهی جدی، درخور، عمیق و همهجانبه را میطلبد. اهمیت فوق العاده توجه به پژوهش، مستندسازی میراث فرهنگی؛ در تبیین، تحکیم و اقتدار فرهنگ ایران اسلامی، با توجه به گستردگی و تنوع کیفی و کمی موضوعات است. ازآنجایی که این بناهای تاریخی ماندگار ایران درگذر زمان دستخوش تغییرات و آسیب های زیادی میشوند، لذا نیازمند به مستند شدن دارند تا بتوان علاوه بر شناسایی دقیق شرایط فعلی بنا و آسیب های وارده به آن درگذشته، روند تغییرات و آسیب ها در آینده را نیز شناسایی کرد و از تداوم و گسترش آن جلوگیری نمودضمنا.0برایثبت جهانی بناهای تاریخی ایران نیازمند تبیین تصاویر و نقشه هایی با ابعاد دقیق و متریک هستیم تا اطلاعات اثر بر اساس واقعیت و وضع موجود محفوظ و مستند شود. در این خصوص امروزه ابزارهای ساده مساحی، دوربین های نقشه برداری کلاسیک، تجهیزات فتوگرامتری، دوربین های اسکنر لیزری سه بعدی و اسکنر مادون قرمز بیشترین کاربرد را در مستند نگاری بناهای تاریخی دارند. در این مقاله، ابتدا روشهای رایج و سپس تجهیزات نوین مستندسازی را تشریح و کاربردهای هریک از این روشها بیان شده اند. از طرفی با مقایسه این روشها به تشریح معایب و مزایای فنون فتوگرامتری، اسکنر لیزری و اسکنر فروسرخ مقایسه شده است تا بتوانیم بر اساس مقیاس، دقت، سرعت، هزینه و متغیرهای تاثیرگذار دیگر، مناسب ترین سیستم برداشت متریک را انتخاب کنیم.

Keywords:

سه بعدی سازی , مستند نگاری , دوربین های متریک , میراث طبیعی و فرهنگی.