بررسی اصطلاح شناسی و کیفیت ترجمه اصطلاحات شاهنامه فردوسی درترجمه بنداری
Publish place: Shahnameh Scientific Conference and Ritual Research
Publish Year: 1392
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 650
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دانلود نمایند.
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
SHAHNAMEH01_051
Index date: 19 May 2019
بررسی اصطلاح شناسی و کیفیت ترجمه اصطلاحات شاهنامه فردوسی درترجمه بنداری abstract
ترجمه شاهنامه فردوسی به قلم فتح بن محمد بنداری در سال621ه.ق.یعنی هفت سال پس از تاریخ کهن ترین دست نویس باقیمانده از شاهنامه انجام شده است. ترجمه بنداری در دهه های اخیر همواره به عنوان یکی از منابع عهده برای تصحیح شاهنامه بوده است. شیوه بنداری را میتوان حد واسطی میان ترجمه و تلخیص دانست. مبنای تامل این پژوهش واکاوی شیوه و کیفیت ترجمه اصطلاحات موجود در شاهنامه فردوسی به قلم بنداری و بررسی این شاخص است که بنداری تا چه حد در انتقال این اصطلاحات در زبان مقصد موفق عمل کرده است. برای این منظور، اصطلاحات موجود در شاهنامه فردوسی به بخش های اصطلاحات دینی- آیینی و اساطیری، اداری و دیوانی، رزمی و نظامی، بزمی، ادبی و هنری، اصطلاحات جانوری و نباتی، ابزارها و ترکیبهای متشکل از اسامی خاص و عام تقسیم شده اند و کیفیت و روش برگردان این مصطلحات در ترجمه بنداری مورد بررسی قرار گرفته است. مطابق نتایج این پژوهش، بنداری در بسیاری از موارد، به جای یافتن ترجمان دقیق اصطلاحات، معنای کاربردی اصطلاح را در سطح معنایی جمله نشان داده و در موارد معدودی نیز، معادلهای صحیحی برای اصطلاحات برنگزیده است. همچنین اولویت اصطلاح شناسی بنداری نه قاموسی که بیشتر کاربردی است. بنداری اصطلاحات رزمی و بزمی، ادبی و هنری، جانوری و نباتی را بیشتر از ترجمه قاموسی یا ترجمه های نزدیک به آن بر مبنای کاربردگرایی وام گرفته؛ در حوزه اصطلاحات اداری و دیوانی و ابزارها، از اصل واژه های مبدا نیز یاری جسته است. اصطلاحات دینی- آیینی و اساطیری نیز از تقید و تعهد دینی او متاثر شده، گاه به واژه های معادل آنها در فرهنگ اسلامی برگردان شده است.
بررسی اصطلاح شناسی و کیفیت ترجمه اصطلاحات شاهنامه فردوسی درترجمه بنداری Keywords:
بررسی اصطلاح شناسی و کیفیت ترجمه اصطلاحات شاهنامه فردوسی درترجمه بنداری authors
نسرین ناصری کاخکی
دانشجوی کارشناسی ارشد ادبیات تطبیقی فارسی و عربی دانشگاه فردوسی مشهد