عدالت اجتماعی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

مفهوم عدالت به طور عمده در شاخص های عدالت اجتماعی نمود پیدا می کند، زیرا عدالت درروابط اجتماعی مطرح است. دغدغه ی اصلی عدالت اجتماعی ایجاد تعادل بین دو اصل آزادی وتوزیع برابر امکانات اقتصادی و اجتماعی است. عدالت اجتماعی همانند سایر مفاهیم عدالت ازجمله عدالت صوری و ماهوی، و عدالت توزیعی و تصحیحی، در پیوندی عمیق با ایده بنیادینبرابری است. در حقیقت دغدغه اصلی در عدالت اجتماعی، رعایت برابری شهروندان در توزیعامکانات اقتصادی و اجتماعی است؛ قانون اساسی به عنوان محور سیاستگذاری در نظام حقوقیجمهوری اسلامی ایران، به پنج شاخص عدالت اجتماعی اشاره کرده و آن ها را مورد شناسایی وحمایت قرار داده است؛ بدین صورت که عدالت اجتماعی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایراندر مقایسه با اسناد بین المللی حقوق بشری به لحاظ هنجاری؛ همگام با اسناد بین المللی بوده ولی بهبه لحاظ دستوری از این ظرفیت برخوردار نیست و از حیث اجراء؛ این شاخص ها همانند آنچه کهدر اصول قانون اساسی و سایر اسناد بالادستی، به صورت عادلانه اجرا شده اند؛ نیست؛ نگارندگاندر این مقاله به روش تحلیلی – توصیفی از طریق کتابخانه ای به صورت فیش برداری به تحلیلعدالت اجتماعی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران پرداخته اند.

Keywords:

عدالت اجتماعی , قانون اساسی , آموزش و پرورش , تامین اجتماعی , اشتغال , درمان