بررسی اثر خوراک اکسترود حاوی پروبیوتیک بومی بر عملکرد رشد و بازماندگی در ماهی قزل آلای رنگین کمان

هدف از این مطالعه، بررسی اثر خوراک اکسترود حاوی پروبیوتیک بومی بر عملکرد رشد و بازماندگی در ماهی قزل آلای رنگین کمان بود. در این پژوهش،1620 قطعه ماهی با وزن اولیه 187 گرم در قالب طرح کاملا تصادفی با 2 تیمار و 3 تکرار و 6 واحد آزمایشی (استخر پرورش) مورد استفاده قرار گرفت. ماهی ها با تیمارهای شاهد (خوراک اکسترود بدون پروبیوتیک) و خوراک اکسترود حاوی 1 کیلوگرم پروبیوتیک دیپرو در تن به مدت 90 روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد که ماهی های تغذیه شده با پروبیوتیک، وزن نهایی، ضریب تبدیل غذایی و رشد روزانه بهتری نسبت به سایر گروه های آزمایشی داشتند (05/0P<). درصد بازماندگی در بین ماهی های تغذیه شده با تیمار های آزمایشی تفاوت معنی داری نداشت. به طور کلی استفاده از خوراک اکسترود حاوی پروبیوتیک بومی سبب بهبود رشد روزانه، وزن نهایی و ضریب تبدیل غذایی ماهی قزل آلای رنگین کمان در مقایسه با تیمار شاهد شد.

Keywords:

پروبیوتیک , خوراک اکسترود , ضریب تبدیل غذایی , بازماندگی و قزل آلای رنگین کمان