بررسی بیوفیلم درمحل استقرار سازه های آبزی پروری در دریای خزر با تاکید بر میکروجلک ها

بیوفیلم بر عملکرد سازه های آبزی پروری و بازدهی تولید اثر دارد. لذا شناسایی گروهها و گونه های موجودات بیوفیلم اهمیت زیادی دارد. هدف مطالعه حاضر با تکیه بر پیشینه مطالعاتی در دریای خزر، معرفی گونه های میکروجلبکی است که بدلیل شکل (زنجیری، رشته ای، کلنی و تجمعی)، احتمال بیشتری برای حضور در ساختار بیوفیلم و بیوفولینگ دریای خزر دارا هستند. بررسی نشان داد که گونه های مربوط به شاخه باسیلاریوفیتا 50 درصد از کل گونه های فیتوپلانکتون دارای پتانسیل مشارکت در بیوفیلم را تشکیل داد و حدود 70 درصد از گونه های باسیلاریوفیتا با دارای تقارن محوری بودند. واضح است که گونه های غالب (Cerataulina pelagica، Dactyliosolen fragilissima، Pseudonitzschia، Oscillatoria) و یا دارای سابقه افزایش تراکم (Nodularia) در دریای خزر، احتمال حضور بیشتری برای مشارکت در ساختار بیوفولینگ دارا هستند. ضمنا بعضی از گونه ها از قبیل Ceratium hirundinella ( از گونه های نادر دریای خزر) با زواید و شاخک های بزرگ و سیست داینوفلاژلاها نیز ممکن است که در لابلای رشته های انبوه جلبک های دیگر گیر کنند و تجمع یابند.. وجود مقادیر زیاد از مواد مغذی در محل استقرار سازه های آبزی پروری احتمال زیادی برای ورود سیست به مرحله رویشی وجود دارد. با توجه به مضر و یا سمی بودن تعدادی از میکروجلبک ها و سیست های فوق، شناسایی این گونه ها گامی مهم در تعیین خصوصیات اکولوژیکی آنها و کنترل و پیشگیری از پیامدهای نامطلوب بیوفولینگ در محل استقرار سازه های آبزی پروری محسوب می شود.

Keywords:

آبزی پروری , بیوفیلم , میکروجلبک , دریای خزر , ایران