بررسی پدیده کودک همسری و رابطه آن با کودک آزاری و ساز و کار مقابله با آن

ازدواج زودهنگام به ازدواجی اطلاق میشود که زوجین یا یکی از آنان به سن 18 سالگی نرسیده باشد . این نوع ازدواج هر دو جنس را متاثر میسازد اما دختران بیشتر در معرض آسیب هستند و آسیب ها و عوارض شدیدی را متحمل میگردند. با وجود این که تحقیقات متعدد حاکی از آسیب های متعدد پدیده کودک همسری است این پدیده در برخی از نقاط کشور امری شایع است. پژوهش حاضر با روش توصیفی – تحلیلی با تامل در نظام بین المللی حقوق بشر و حقوق ایران به بررسی و تحلیل پدیده کودک همسری و رابطه آن با کودک آزاری و همچنین بررسی انتقادی نقش حمایتی قانون گذار در مورد پدیده کودک همسری می پردازد. نتایج حاصل از این بررسی نشان میدهد که علل فرهنگی ، فقر و محرومیت ، بی سوادی ، اختلالات روانی والدین ، تک والد بودن طفل از جمله مهم ترین علل وقوع چنین ازدواج هایی است که میتواند پیامدهای غیر قابل جبرانی به همراه داشته باشد . بنظر میرسد افزایش سن قانونی ازدواج ، افزایش دسترسی دختران به تحصیلات ، اشتغال مناسب ، بالابردن آگاهی جامعه درباره عوارض ازدواج زودهنگام و اجرای سیاست های فقر زدایی میتواند در جهت بهبود وضعیت سلامت زنان و کودکان موثر باشند . همچنین به نظر می رسد تجویز کودک همسری ؛ رویکردی غیر علمی و بدون توجه به اقتضایات عملی مشخص است و قانونگذار سیاست تقنینی ناکارآمد و آسیب زا نسبت به تجویز ازدواج زود هنگام اتخاذ کرده است و در ارتباط با پدیده کودک همسری از ایفای نقش حمایتی خود غافل بوده است.

Keywords:

کودک همسری , کودک آزاری , خشونت خانگی , سن قانونی