بررسی فقهی و حقوقی نقش زنان در پیشگیری وقوع جرایم جنسی

در ایجاد بنیادهای اجتماعی اسلامی، نیروهای انسانی که تاکنون در خدمت استثمار همه جانبه خارجی بودند هویت اصلی و حقوقی انسانی خود را بازمی یابند و در این بازیابی طبیعی است که زنان به دلیل ستم بیشتری که تاکنون از نظام طاغوتی متحمل شده اند، استیفای حقوق آنان بیشتر خواهد بود. یکی از مهم ترین جرایمی که در طول تاریخ و در همه مرزهای جغرافیایی اتفاق می افتد خشونت جنسی علیه زنان و مادران که محوریت خانواده را تشکیل می دهند است که موجب خسارات های جبران ناپذیری به بنیان خانواده و ریشه جامعه خواهد زد. هدف از این پژوهش بررسی روش های پیشگیری این خشونت از دیدگاه فقه امامیه است. این پژوهش بر مبنای روش تحقیق توصیفی- تحلیلی تدوین شده که گردآوری مطالب در این نوشتار به صورت کتابخانه ای بوده و مبتنی بر شواهد برگرفته از مطالعه اسناد ، کتب، مدارک و تحقیقات به عمل آمده در خصوص بزه دیدگی زنان می باشد. برنامه هایی که جهت جلوگیری از بزه جنسی مخصوصا با محوریت زنان شکل می گیرد گاه بر فرد ناظر است نا کوشش شود او را نسبت به جایگاه والایش در نظام خلقت آگاه سازد تا گوهر وجودش را قدر بداند و همواره خود را در محضر خالق و پروردگارش ببیند، تا سد محکمی در مقابل خواهش های نفسانی بنا سازد و گاه باید به خانواده ناظر باشد تا با اصلاح روابط میان اعضا و انجام وظایف در برابر یکدیگر، ارایه آموزش و تربیت لازم و اقدام به ترویج به موقع فرزندان و تسهیل در آن، اعضایش را در امر رعایت مقررات جامعه در حوزه جرایم جنسی یاری رساند.

Keywords:

جرایم جنسی , پیشیگری , زنان , فقه