مصرف آب خانگی بخش اعظمی از مصرف آب شهری را به خود اختصاص می دهد، لذا شناخت مقدار مصرف آب خانگی و اجزاء آن در برنامه ریزی های مدیریت مصرف اهمیت ویژه ای دارد و لازم است که این موارد با توجه به شرایط اقلیم و فرهنگ هر شهر و منطقه استخراج گردد. مطالعات شناخت اجزاء مصرف آب خانگی و روش اندازه گیری آنها از سال 1390 در آبفا اصفهان آغاز گردید. پس از بررسی های مختلف سرانجام به روشی دست یافته شد که یک روش غیر مستقیم و با نصب یک
کنتور با دقت بالا در ورودی خانه، نصب سنسورهای خازنی بر روی اجزاء مصرف جهت ثبت زمان مصرف و
دیتالاگر بود. پس از اجرای آن در پایلوت مشترکین خانگی تک واحدی، سرانه خانگی در پایلوت اجرایی 147 لیتر در روز بر نفر محاسبه شد. مصرف آشپزخانه 28 %، توالت 16 %، روشویی 8%، حمام 24 %، ماشین لباسشویی 8% و ماشین ظرفشویی 5% مصرف آب خانگی بود. بیشترین مصرف مشترک خانگی در دبی 1 تا 3 و کمترین مصرف در دبی بیش از 20 لیتر بر دقیقه بود. با اجرای این روش در پایلوت، نقطه ضعف روش ابداعی که همان عدم جداسازی اجزاء مصرف در همزمانی مصارف بود، مشخص گردید که در نهایت با جایگزینی
سنسور خازنی با
سنسور هال افکت و تست آن، مشکل جداسازی مصارف اجزاء مصرف به روش تسهیم در همزمانی مصارف نیز قابل حل خواهد بود.