سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

بررسی آزمایشگاهی تاثیر پودر کوارتز در مقاومت فشاری بتن های با مقاومت بالا (HSC)

Publish Year: 1397
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 546

This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_ASE-15-1_002

Index date: 25 May 2019

بررسی آزمایشگاهی تاثیر پودر کوارتز در مقاومت فشاری بتن های با مقاومت بالا (HSC) abstract

بتن­ با مقاومت بالا، دارای مشخصات مکانیکی و دوام عالی بوده و یکی از پیشرفت­های اخیر در تکنولوژی بتن محسوب می­شود. این نوع بتن­ دارای مقاومت فشاری، چسبندگی بالا و نسبت آب به سیمان و نفوذپذیری بسیار کم و در نتیجه دوام بسیار زیاد می­باشد. HSC یک کامپوزیت سیمانی شامل مقادیر بهینه ریزدانه، نسبت آب به سیمان کمتر از 25/0 می­باشد. بتن با کارایی بسیار بالا در مقایسه با بتن معمولی دارای ساختاری با منافذ غیرپیوسته می­باشد که با افزایش کارایی بتن، اجازه نفوذ آب را به حداقل می­رساند. بتن HSC دارای طرح اختلاط اغلب شامل آب، میکروسیلیس، سیمان، ماسه ریزدانه، فوق روان­کننده و پودر سنگ­هایی مانند کوارتز می­باشد که در این تحقیق با استفاده از مصالح محلی و بومی کشور ایران ساخته شده­اند. در این تحقیق، نمونه­های مکعبی 10x10x10  ساخته شده و مورد ارزیابی قرار گرفته است. آزمایش­های انجام شده بر روی نمونه­های بتنی تحت بارگذاری تا مرحله گسیختگی صورت گرفته است. هدف از انجام این آزمایش­ها بررسی اثر پودر کوارتز در بتن با مقاومت بالا می­باشد. نتایج حاصل از آزمایشات نشان می­دهد که مقاومت فشاری بتن در بتن با مقاومت بالا HSC  در پودر کوارتز 11٪  در تمامی سنین بیشترین مقدار را دارد و افزایش پودر کوارتز باعث ترد شدن بتن شده و به هنگام شکستن نمونه ها منجر به متلاشی شدن آنها می شود. در بررسی دیگری مشاهده گردید که افزایش میزان پودر کوارتز باعث بزرگ شده ترک های روی بتن می شود به همین منظور بهتر است که برای چنین بتن هایی با مصالح ریز دانه برای جلوگیری از بزرگ شده ترک ها از الیاف (فیبر) استفاده شود.

بررسی آزمایشگاهی تاثیر پودر کوارتز در مقاومت فشاری بتن های با مقاومت بالا (HSC) Keywords:

بررسی آزمایشگاهی تاثیر پودر کوارتز در مقاومت فشاری بتن های با مقاومت بالا (HSC) authors

جواد جوادی

عمران،فنی مهندسی،آزاد اسلامی شبستر،شبستر،ایران

مسعود پوربابا

گروه عمران، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه