موانع یادگیری در محیط آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان اتاق عمل دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران

زمینه و هدف:محیط های آموزش بالینی مهم ترین بستر یادگیری و پیاده کردن آموخته های تئوری دانشجویان اتاق عمل است که نیازمند عملکرد فعالانه در جهت یادگیری لحظه به لحظه از این محیط ها می باشد. طبق مطالعات انجام شده دانشجویان از یادگیری ناقص در محیط های بالین شکایت دارند. این مطالعه با هدف آشکار ساختن مشکلات و موانع یادگیری در محیط های آموزش بالینی از نقطه نظر خود دانشجویان می باشد.مواد و روش ها:مطالعه ی حاضر یک مطالعه ی نیمه تجربی و توصیفی که در تابستان سال 97 انجام شده است. 27 نفر از دانشجویان دختر سال 3 و 4 کارشناسی اتاق عمل در مطالعه شرکت نمودند . روش جمع آوری داده ها با مصاحبه ی 15 دقیقه ای بوده و پیش از شروع مصاحبه فرصت کافی برای فکر کردن به موضوع داده شده است. همزمان با مصاحبه موارد مهم یادداشت شده است و داده ها پس از جمع آوری تحلیل شدند.یافته ها:شرکت کنندگان در محدوده ی سنی 18 تا 23 سال قرار داشتند. 11 درصد ( 3نفر) متاهل بوده اند. طی مصاحبه ای که با دانشجویان انجام شد مهم ترین و پرتکرار ترین موانع شامل موارد زیر بوده است: عدم اهمیت به آموزش های مدون در محیط های کارآموزی توسط اساتید، منفعل بودن دانشجو در محیط در اکثر مواقع، عدم تطابق آموخته های واحد های تئوری دانشجویان با فعالیت های بالین (شکاف آموزش تئوری و بالینی)، عدم درگیری فعال دانشجو در رابطه با مشکلات بیمار، تعداد زیاد دانشجویان در بخش های آموزش بالین بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بیان می کند که موانع عنوان شده توسط دانشجویان به چند طبقه موارد مرتبط با اساتید ، موارد مرتبط با محیط های اموزش بالین و مشکلات مرتبط با برنامه ریزی تقسیم بندی می شوند که در راستای این مشکلات بهتر است برنامه های آموزشی با نظارت و دقت بیشتری اجرا گردد و بهتر است در پایان هر یک از کارآموزی ها نقاط ضعف و موارد مشکل ساز از نقطه نظر دانشجویان مورد سنجش و بررسی قرار گیرد.

Keywords:

آموزش بالینی , اتاق عمل , یادگیری