بررسی اپیدمیولوژیک اقدام به خودکشی دربیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهرستان باغملک– خوزستان در سال های 1390-1387

مقدمه و هدف:خودکشی یکی از مشکلات بهداشتی اساسی در کشورهای در حال توسعه بوده و عوامل مختلفی در بروز و شیوع آن تاثیر دارند، که بر اساس منطقه جغرافیایی می تواند متفاوت باشد.این مطالعه به منظور بررسی شیوع اقدام به خودکشی و عوامل مرتبط با آن در شهر باغملک در طی یک دوره 4 ساله انجام گردید.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی بر روی تمام موارد اقدام به خودکشی مراجعه کننده به بیمارستان شهرستان باغملک از ابتدای سال 1387 تا انتهای سال 1390 انجام گرفت. مشخصات فردی، نتیجه، نحوه اقدام و سابقه قبلی خودکشی بر اساس پرسش نامه و از طریق مصاحبه از بیماران یا همراهان وی ثبت گردید و تحت برنامه SPSS ویرایش دهم با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی (آزمون مجذور کای) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها :در طول این دوره 301 نفر اقدام به خودکشی کرده که بیشتر آنها (60 درصد) در گروه سنی 24- 15 سال بودند. زنان (60 درصد) و مجردین (56 درصد) بیشرین افراد درگیر را به خود اختصاص می دادند. سوءمصرف دارو (57 درصد) شایع ترین روش اقدام بود. به طور کلی متوسط میزان اقدام به خودکشی در جمعیت باغملک 90 نفر به ازای هر صد هزار نفر در سال به دست آمد و میزان خودکشی موفق در بین موارد اقدام فقط 56/12 درصد (42 نفر) بود.نتیجه گیری: علی رغم بسیار پایین بودن موارد اقدام به خودکشی ، میزان خودکشی موفق در باغملک زیاد می باشد که به همراه علل آن باید مورد توجه مدیران سلامت قرار گیرد.

Keywords:

اقدام به خودکشی , خودکشی , سوء مصرف دارو