بررسی رابطه عوامل خطرزای اجتماعی، محیطی، اقتصادی با بروز سرطان در کودکان استان خوزستان (در سال 1395)

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 343

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SRCSRMED05_239

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1398

Abstract:

سابقه و هدف: سرطان به عنوان یک بیماری ناراحت کننده و شایع، یکی از علل اصلی مرگ و میر کودکان در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه است. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط عوامل خطرزای اقتصادی، اجتماعی، محیطی در کودکان استان خوزستان در 6 ماه دوم سال 1395 انجام گردید.مواد و روش ها: این پژوهش یک بررسی توصیفی_مقطعی است. تعداد 391 از کودکان مبتلا به سرطان که جهت پیگیری های درمانی به بیمارستان شفای اهواز مراجعه کرده بودند و در بخش اطفال بستری شدند به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور بررسی عوامل خطرزا در بروز سرطان چک لیست به صورت مصاحبه رودررو با همراهان کودکان بستری توسط پژوهشگر طی 6 ماه دوم سال 1395 بدست آمد. معیار ورود به مطالعه شامل توانایی والدین برای انجام مصاحبه و بستری شدن کودکان مبتلا در بخش اطفال بیمارستان شفا بود. به منظور بررسی عوامل خطرزا در بروز سرطان از چک لیست محقق ساخته استفاده گردید این چک لیست شامل بررسی مصرف سیگار در والدین قبل، حین، پس از بارداری، فاصله محل سکونت از دکل برق و پمپ بنزین، تماس مادر باردار با اشعه و سابقه بیماری در خانواده میباشد.داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS 16 و روش های آماری توصیفی مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: طبق یافته های این مطالعه 0/029 کودکان 0-15 سال استان خوزستان به سرطان مبتلا هستند. 42/7 درصد مبتلایان به سرطان زیر 5 سال و 34/8 درصد 6-10 سال و 22/5 درصد 11-15 سال هستند. 47/83 درصد از کودکان مبتلا به سرطان لوسمی هستند که شایع ترین سرطان در بین کودکان میباشد. 16 درصد کودکان مبتلا به سرطان سابقه خانوادگی داشتند. 39/2 درصد کودکان مبتلا به سرطان در شهر، 6/9 درصد در روستا و 52/3 درصد در شهرستان و 1/5 درصد در عراق. 42/7 درصد کودکان با فاصله کمتر از 200 متر از دکل برق و69 درصد با فاصله کمتر از 200 متر از پمپ بنزین زندگی می کردند. 3/1 درصد مادران در زمان بارداری کودک در تماس با اشعه بوده اند. 41/7 درصد پدران و 1/5 درصد مادران سیگار مصرف می کردند. نتیجه گیری : با توجه به یافته های بدست آمده سن دختران و پسران مبتلا به سرطان اختلاف معنی داری ندارند. تعداد کودکان مبتلا به سرطان که پدران 50-36 سال دارند بیشتر از کودکانی است که پدران زیر 35 سال دارند. تعداد کودکان مبتلا که مادران زیر 35 سال دارند بیشتر از کودکانی است که مادران 50-36 سال و بالای 50 سال دارند. با توجه به یافته بدست آمده نمیتوان داشتن سابقه سرطان در خانواده را موثر در بروز سرطان کودک دانست. مکان زندگی کودکان مبتلا اختلاف معنی داری باهم دارد و کودکان ساکن در شهرستان بیشتر در معرض ابتلا هستند. کودکانی که محل زندگی آنها در فاصله کمتر از 200 متر نسبت به پمپ بنزین هستند بیشتر در معرض ابتلا به سرطان میباشند.

Authors

رعنا حامدپور

دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده علوم پزشکی آبادان، آبادان، ایران

زهرا گرجیان

عضو هیات علمی گروه پرستاری، دانشکده علوم پزشکی آبادان، آبادان، ایران