ایران به عنوان خواستگاه کنوانسیون بین المللی رامسر همواره تمایل و تعهد خود را به حفظ
تالاب ها ثابت کرده است. با این حال، روند رو به رشد کشور در دهه های اخیر، فشار زیادی به منابع آب و خاک تحمیل کرده؛ طوری که مناطق حفاظت شده برای حفظ
تالاب ها، اهمیت جهانی و تنوع زیستی آن با چالش های رو به رو بوده اند. طرح حفاظت از
تالاب های ایران، فرصتی برای دولت و برنامه عمران سازمان ملل فراهم آورده تا با حمایت و تسهیلات جهانی محیط زیست، در صدد رفع مشکلات باشند. در عین حال مشکلاتی همچون تحریم ها و عدم رسیدگی کامل و یا رشد صنعت ناسازگار با محیط، باعث کندی روند رسیدگی شده که سازمان حفاظت از
محیط زیست با تلاش و پیگیر مستمر خود قدم در بهبود اوضاع نهاده است. در این تحقیق سعی شده تا با بررسی حقوقی
تالاب ها، در دو جایگاه بین المللی و قانون کنوانسیون مربوط به
تالاب های بین المللی دیدگاهی آگاهانه تر کسب شود تا سریع تر بتوان راه حل های مناسب برای مشکلات زیستی
تالاب ها یافت.