بررسی تاثیر اثربخشی آموزش واقعیت درمانی بر میزان تمایز یافتگی زوجین شهر کرمانشاه

تمایزیافتگی یک جزء جدایی ناپذیر از توانایی فرد برای رشد صمیمیت است. افراد با درجه تمایزیافتگی متفاوت در شرایط گوناگون واکنش های متفاوتی را از خود بروز می دهند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی واقعیت درمانی بر تمایزیافتگی زوجین بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری دانشجویان شهر کرمانشاه در سال 1397بودند. نمونه پژوهش شامل 30 نفر بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش 7 جلسه 1 ساعت و 30 دقیقه ای نظریه واقعیت درمانی را آموزش دیدند. سپس از آنها پس آزمون گرفته شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تمایزیافتگی زوجین استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS-24 و با روش آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که آموزش واقعیت درمانی اثربخشی معنی داری بر تمایزیافتگی زوجین تاثیر دارد. بنابراین می توان گفت آموزش واقعیت درمانی می تواند به بهبود تمایزیافتگی زنان بیانجامد.

Keywords:

آموزش واقعیت درمانی , تمایز یافتگی زوجین , زوجین , کرمانشاه