تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر پرخوری و دشواری در تنظیم هیجان مبتلایان به اختلال پرخوری

پژوهش حاضر باهدف بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر پرخوری و دشواری در تنظیم هیجان در مبتلایان به اختلال پرخوری انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مراجعینی هستند که از ماه آذر لغایت بهمن سال 1396 به مراکز کاهش وزن شهر شیراز مراجعه کردند. تعداد 30 نفر از مراجعینی که تشخیص اختلال پرخوری گرفتند با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. پرسشنامه ی پرخوری گرومالی و مقیاس دشواری در تنظیم هیجان از آنها به عمل آمد و سپس به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش 8 جلسه ی 90 دقیقه ی به صورت هفتگی تحت درمان پذیرشو تعهد قرار گرفتند و مجددا0 از آنها آزمون به عمل آمد. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که بین پیش آزمون و پس آزمون در میزان پرخوری و دشواری در تنظیم هیجان تفاوت معنی دار وجود دارد. این بیانگر اثربخشی گروهدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اختلال پرخوری و دشواری در تنظیم هیجان است. با توجه به نتایج به دست آمده میتوان نتیجه گرفت که روش درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر پرخوری و دشواری در تنظیم هیجان موثر است.

Keywords:

اختلال پرخوری , دشواری در تنظیم هیجان , درمان پذیرش و تعهد