رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه با سبکهای مقابله ای در افراد تحت درمان با مواد نگهدارنده در شهر سمنان سال 95

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه با سبکهای مقابله ای در افراد تحت درمان با مواد نگهدارنده در شهر سمنان بود . روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه مراجعه کنندگان به مراکز ترک اعتیاد شهر سمنان در سال 1395 بودند که 160 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه فرم کوتاه طرحواره یانگ (YSQ_SF) و پرسشنامه سبکهای مقابلهای (CSQ) استفاده شد. داده ها از طریق همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیری همزمان و نرم افزار SPSS-22 تجزیه وتحلیل شدند. نتایج همبستگی نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین سبکهای مقابله ای مساله محور و هیجان محور با طرحواره های رهاشدگی، بیاعتمادی، انزوای اجتماعی، وابستگی، خودتحول نیافته، آسیب پذیری نسبت به ضرر و بیماری، استحقاق، اطاعت، ایثار، بازداری هیجانی و معیارهای سرسختانه رابطه مثبت و معناداری وجود دارد .(p> 0/01) بین طرحواره محرومیت هیجانی با سبک مقابله ای مساله محور رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p> 0/01)؛ اما با سبک مقابله ای هیجان محور رابطه معناداری وجود ندارد .(p> 0/05) بین طرحواره خویشتن داری و خودانضباطی ناکافی با راهبردهای هیجانمحور رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p> 0/01)؛ اما با سبک مقابله ای مساله محور رابطه معناداری وجود ندارد .(p> 0/05) همچنین بین طرحواره نقص با سبکهای مقابله ای مساله محور و هیجان محور رابطه معناداری وجود ندارد .(p> 0/05) با توجه به یافته های پژوهش میتوان نتیجه گرفت که افراد با طرحواره های گوناگون، برای انطباق با موقعیتی که در آن هستند از انواع راهبردهای مساله محور و هیجان محور استفاده میکنند.

Keywords:

طرحواره های ناسازگار اولیه , سبکهای مقابله , اعتیاد