بهینه سازی زیست نانو کامپوزیت صمغ عربی/پلی وینیل الکل/ پلی کاپرولاکتون برای پانسمان زخم
Publish place: 16th Iranian National Chemical Engineering Congress
Publish Year: 1397
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 1,040
This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
NICEC16_067
Index date: 28 May 2019
بهینه سازی زیست نانو کامپوزیت صمغ عربی/پلی وینیل الکل/ پلی کاپرولاکتون برای پانسمان زخم abstract
در سال های اخیر تولید زخم پوش های پلیمری برای کنترل زخم های عفونی مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش، کامپوزیت های صمغ عربی/ پلی وینیل الکل/پلی کاپرولاکتون با استفاده از روش ترکیبی الکتروریسی/پوشش دهی سنتز شدند. باتوجه به نتایج آزمون SEM، در نمونه هایی که مقدار صمغ عربی بیشتر است، نانوالیاف قطر کمتری دارند البته در برخی نقاط بید مشاهده می شود. با افزایش میزان پلی وینیل الکل، قطر نانوالیاف بزرگتر ولی یکنواخت تر شده و مورفولوژی بهبود می یابد. میزان جذب آب نمونه ها برحسب مقدار پلی کاپرولاکتون تغییر می یابد. در درصدهای کمتر آن، میزان جذب آب کمتر است. به تدریج با افزایش آن تا 3%، مقاومت ساختاری نمونه ها در برابر آب افزایش و میزان جذب آب نیز افزایش می یابد. پس از آن، ماهیت آبگریزی نمونه ها افزایش یافته و میزان جذب آب دوباره کاهش پیدا می کند. نتایج آزمون عبوردهی نشان داد در نمونه هایی که نسبت صمغ عربی به پلی وینیل الکل بزرگتر است، میزان تلخل و در نتیجه میزان عبوردهی بخارآب نیز بیشتر است و هرچه این نسبت کمتر می شود میزان عبوردهی نیز کاهش می یابد. با توجه به نتایج آزمون های SEM، جذب آب و عبوردهی بخارآب، نسبت بهینه ی صمغ عربی/ پلی وینیل الکل/ پلی کاپرولاکتون 6/1 : 5/8 : 3/1 به دست آمد.
بهینه سازی زیست نانو کامپوزیت صمغ عربی/پلی وینیل الکل/ پلی کاپرولاکتون برای پانسمان زخم Keywords:
بهینه سازی زیست نانو کامپوزیت صمغ عربی/پلی وینیل الکل/ پلی کاپرولاکتون برای پانسمان زخم authors
نعیمه اقبالی فام
کارشناسی ارشد، دانشکده ی مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
علیرضا چکشیان خراسانی
پسادکتری، دانشکده ی مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
سید عباس شجاع الساداتی
استاد، دانشکده ی مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
سمیره هاشمی نجف آبادی
دانشیار، دانشکده ی مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران