اثربخشی قصه گویی در کاهش اضطراب

این پژوهش با هدف تعیین برنامه اثربخشی قصه گویی بر کاهش اضطراب دانش آموزان اجرا شد. روش پژوهش از نوع شبه تجربی و با طرح پیش آزمون – پس آزمون - پی گیری و با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل دبستانهای دخترانه شهر تهران بود. با روش نمونه گیری دردسترس، 24 دانش آموز که در پرسشنامه اضطراب رینولدز و ریچموند (1987) نمره یک انحراف معیار بالاتر از میانگین کسب کرده بودند، انتخاب شدند و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایشی طی دو ماه تحت مداخله قصه گویی در 10جلسه قرار گرفت و گروه گواه در این مدت مداخله ای دریافت نکرد. هر دو گروه در مرحله پس آزمون و پی گیری مجددا، به پرسشنامه اضطراب رینولدز و ریچموند (1987) پاسخ دادند. نتایج تحلیل کوواریانس، کاهش اضطراب را در گروه آزمایش نشان داد؛ که در پی گیری سه ماهه نیز تداوم داشت. با توجه به یافته ها، اثربخشی کاربست قصه گویی بر کاهش اضطراب تایید شد.

Keywords:

قصه گویی , اضطراب , کودکان