کاوشی در معنای تساهل و تسامح در دو فرهنگ اسلامی و غربی

تساهل و تسامح، به معنای عدم مداخله و ممانعت یا اجازه دادن از روی قصد و آگاهی، به اعمال و عقایدی است که مورد پذیرش و پسند شخص نباشد. اسلام، این اصل را پذیرفته و بنای آن بر سخت گیری و مشقت نیست و از سوی دیگر، با آزادی بی قید و شرط نیز مخالف است. اساس تساهل و تسامح غربی بر این مبنا است که اعمال و رفتار فردی تا جایی درست هستند که موجب گسترش سعادتمندی مادی انسان گردند. در این نوشته، نشان داده می شود که تساهل و تسامح در اسلام، معنایی متفاوت با فرهنگ غربی داشته و دیدگاه متفاوتی را دنبال می کند.

Keywords:

تساهل , تسامح , سنت اسلامی , سنت غربی

Authors

غلامحسین خدری

استادیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

Certificate
من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

https://civilica.com/doc/862508

شناسه ملی سند علمی:

JR_FORGHE-10-39_006

تاریخ نمایه سازی: 12 خرداد 1398

How to Cite to This Paper:

If you want to refer to this Paper in your research work, you can simply use the following phrase in the resources section:

خدری، غلامحسین،1394،کاوشی در معنای تساهل و تسامح در دو فرهنگ اسلامی و غربی،https://civilica.com/doc/862508

Scientometrics

The specifications of the publisher center of this Paper are as follows:

Ranking of Institute for Humanities and Cultural Studies

Type of center: پژوهشگاه دولتی

Paper count: 1,722

In the scientometrics section of CIVILICA, you can see the scientific ranking of the Iranian academic and research centers based on the statistics of indexed articles.