مناقب نگاری ائمه(ع) نزد فریقین (با تکیه بر کتب مناقب قرون دهم و یازدهم هجری)
Publish place: Motaleat-e Taghribi-e Mazaheb-e Eslami (Proximity Studies of Islamic Denominations)، Vol: 8، Issue: 29
Publish Year: 1391
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 369
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_FORGHE-8-29_004
Index date: 3 June 2019
مناقب نگاری ائمه(ع) نزد فریقین (با تکیه بر کتب مناقب قرون دهم و یازدهم هجری) abstract
در این نوشتار به بررسی آثار نوشته شده در زمینه حیات اهل بیت و ذکر مناقب آنها در دو جریان فکری و مذهبی غالب جهان اسلام، یعنی شیعه و سنی، پرداخته شده است. محور اصلی مورد مطالعه ما دوره صفویه می باشد که از این شیوه تاریخ نگاری برای کسب مشروعیت در میان مردم بهره برد. ریشه های این جریان مناقب نگاری را می توان در قرن نهم در شهر هرات پی گرفت، شهری که خاستگاه تاریخ نگاری عصر صفوی محسوب می شود. تاریخ نگاری ائمه را در واقع، به عنوان حلقه اتصالی در میان دو تفکر سنی و شیعی قبل و بعد از صفویه با محوریت سنیهای دوازده امامی می توان در نظر گرفت که موجب جلب توجه مناقب نگاران عصر صفوی به ترجمه آثاری همچون کشف الغمه شد؛ اثری که به وفور از منابع اهل سنت بهره برده است. همین جریان حمایتی دولتی، سرانجام زمینه را برای خلق بزرگ ترین اثر روایی شیعی، یعنی بحار الانوار فراهم نمود.
مناقب نگاری ائمه(ع) نزد فریقین (با تکیه بر کتب مناقب قرون دهم و یازدهم هجری) Keywords:
مناقب نگاری ائمه(ع) نزد فریقین (با تکیه بر کتب مناقب قرون دهم و یازدهم هجری) authors