بهینه سازی جاذب ارتعاشات میرا برای کاهش ارتعاشات ناشی از ایجاد نیروی مستقیم هارمونیکی به پایه ی سیستم یک درجه آزادی میرا

هدف از انجام این پژوهش بهینه سازی پارامترهای طراحی یک جاذب ارتعاش میرا برای کاهش ارتعاش سیستم یک درجه آزادی میرا می باشد. سیستم اصلی در این پژوهش از طریق پایه خود تحت تحریک هارمونیکی قرار می گیرد. پاسخ فرکانسی سیستم اصلی فاقد جاذب و سیستم اصلی با اضافه کردن جرم جاذب استخراج گردیده است. وضعیت اخیر توصیف کننده شرایطی است که به دلیل افزایش سختی و میرایی جاذب، سیستم دو درجه آزادی تبدیل به یک سیستم یک درجه آزادی گردیده است. در قدم بعدی جرم جاذب به صورت نسبتی از جرم سیستم اصلی فرض گردیده است. سایر پارامترهای طراحی شامل میرائی و سختی جاذب در محدوده مورد بررسی و با استفاده از روش بهینه سازی الگوریتم ژنتیک و معیار بهینه سازی H2 تعیین شده است. در نهایت صحت نتایج حاصل از این پژوهش مورد مطالعه قرار گرفته است.

Keywords:

سیستم یک درجه آزادی , جاذب ارتعاش , تحریک هارمونیکی پایه , بهینه سازی , الگوریتم ژنتیک , معیار بهینه سازی H2