پارچه بافی در عصر صفوی: از منظر تاریخی، سبک ها و کارکردها
Publish place: Theoretical foundations of visual arts، Vol: 3، Issue: 2
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 944
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_VISUA-3-2_010
تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1398
Abstract:
پارچه بافی ایران در دوره صفویه، مانند سایر شاخه های هنری تحت تاثیر سیاست های حکام آن دوره قرار گرفت. از مهم ترین خصوصیات هنری این دوره تشکیل کانون های هنری تحت حمایت دربار و ارتباط تنگاتنگ رشته های هنری به ویژه پارچه بافی با نقاشی است. در این پژوهش با استفاده از روش تحقیق تاریخی و تحلیلی، با استناد به منابع کتابخانه ای و تصویری، وضعیت پارچه بافی در دوره صفوی بررسی می شود. در میان شاهان صفوی، شاه عباس اول، شاه طهماسب اول، شاه عباس دوم و شاه حسین به پارچه بافی علاقه ویژه ای داشتند و از هنرمندان و پارچه بافان حمایت می کردند. در کانون هنری اصفهان هنرمندان نقاش، معمار، خطاط، بافنده و فلزکار فعالیت هنری می کردند. این کانون ها به نزدیک شدن شاخه های هنری به هم کمک نمود و این امر در نقاشی و پارچه بافی بیشتر ظاهر گردید، به طوری که برخی از نقاشان، بافنده پارچه های نفیس و زربفتی بودند که خود طراحی می کردند. از همین رو، منسوجاتی در این دوره تهیه شده که مورد تحسین جهانیان قرار گرفته است.
Keywords:
Authors
فریده طالب پور
استاد گروه طراحی پارچه و لباس، دانشکده هنر الزهرا
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :