بررسی سیاست آب ترکیه در خاورمیانه و تاثیرات زیست محیطی آن بر ایران از منظر حقوق بین الملل

امروزه در خاورمیانه شاهد جابه جایی نسبی قدرت از نفت به آب و از سویی، سوء مدیریت حکمرانی آب هستیم که باعث شده کشوری چون ترکیه به آب به عنوان ابزار سیاسی و هژمونیک برای بهره برداری از آب های مرزی مشترک بنگرد. ترکیه به لحاظ ژئوپلتیک برای خود حق حاکمیتی مطلق در مورد آب های سرچشمه گرفته شده از خاکش قائل است و ادعای همسایگ ان (ایران، سوریه، عراق) مبنی بر حقا به را رد می کند و مدعی است همان طور ک ه منابع نفتی هرکشور متعلق به آن کشور است منابع آبی هم که از ترکیه سرچشمه می گیرند به این کشور تعلق دارد، در حالی که برای فعالیت پروژه گاپ GAP نیازمند مجوزهای قانونی از مجامع بین المللی و جلب رضایت کشورهای مذکور است از طرفی این مسئله به طور مستقیم بر ا منیت، محیط زیست و اقتصاد این ک شورها تاثیر گذاشته و زمینه ساز تنش هایی بین آن ها خواهد شد. در این میان ایران به عنوان یکی از کشورهای تاثیرپذیر از این پروژه در جریان اجلاس بین المللی مقابله با گردوغبار به صورت رسمی اعتراض خ ود را اعلام و ت اکید کرد محیط زیست یک موضوع فرامرزی است و ترکیه با احداث سدهای متعدد مخالف کنوانسیون های بین المللی از جمله کنوانسیون مقابله با بیان زایی عمل کرده است. در صورتی که راه حل های دیپلماتیک ایران با ت رکیبه به نتیجه نرسد، کنوانسیون های بین المللی مانند اجلاس پاریس ، تعهدات تغییرات اقلیبمی کنوانسیون مبارزه با بیان زایی از جمله مراجعی هستند که می توان از آن ها جهت جلوگیری از ا دامه ی پروژه گاپ استفاده نمود. در این پژوهش که با استفاده از روش توصیفی تحلیلی به رشته تحریر درآمده و روش گردآوری داده های آن فن کتابخانه ای استغ از منظر حقوق بین الملل ، به دنبال بررسی این مسئله هستیم، اکنون که آب به ابزار بالفعل سیاست خارجی ترکیه و به عنوان یکی از عوامل اصلی ژئوپلیتیک و راهبردی در خاورمیانه تبدیل شده و ایران هم به لحاظ امنییت و زیست حیطی از این عملکرد انحصارطلبانه متاثر است، می تواند در صورت به نتیجه نرسیدن دیپلماسی منطقه ای این مسئله را قاونی از طریق سازمان بین الملل و دادگاه لاهه پیگیری کند.

بررسی سیاست آب ترکیه در خاورمیانه و تاثیرات زیست محیطی آن بر ایران از منظر حقوق بین الملل Keywords:

ایران , هیدروپلمیک , محیط زیست , طرح گاپ GAP ترکیه , حقوق بین الملل , رئالیسک.