بررسی ادراک کودکان از فضاهای معماری ویژه آن ها

امروزه توجه به فضاهای آموزشی ویژه کودکان از نکات قابل توجهی می باشد. متاسفانه اکثر فضاهای آموزشی و مهد کودک ها فاقد طراحی مناسب با گروه سنی کودک می باشند و در موارد زیادی قادر به تامین بخش عمده ای از نیاز های کودک در این فضاها نیستند. از آنجایی که محیط کودک، محیطی برای یادگیری و تربیت نسل آینده است، توجه به طراحی ویژه کودکان دارای اهمیت ویژه ای می باشد. متاسفانه کودکان امروزه در محیط هایی رشد می کنند که برای آن ها خسته کننده می باشد و یا اینکه تحت نظارت شدید مربیانهستند. طراحی فضاهای ویژه کودکان از آن جهت اهمیت دارد که در سنین 4 تا 7 سال کودک از محیط تاثیر بیشتری می گیرد. بنابراین اگر محیط و محوطه ی آن به گونه ای طراحی شود که متناسب سلیقه و قدرت فهم و درک کودک از فضا گردد، منجر می شود تا کودک احساس راحتی بیشتری در فضا داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی و سنجش میزان علاقه کودک به شاخص های محیطی و همچنین میزان درک این گروه سنی از معماری فضا می باشد. پرسش هایی که در این پژوهش با آن مواجه هستیم مربوطبه بررسی سطح درک کودک از محیط و بررسی شاخصه های محیطی متناسب با نیازهای کودکان می باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی می باشد. همچنین در انتهای بخش با استفده از پژوهش های میدانی از طریق مصاحبه با مربیان و روانشناسان کودک و همچنین تعدا 90 کودک 5 الی 8 ساله اطلاعاتی در رابطه با نحوه رفتار کودک در محیط ویژه آن ها بدست آمده است. نتایج پژوهش بر مبنای استدلال منطقی منجر به ارایه کلی اصول طراحی فضاهای ویژه کودکان می باشد که به وسیله آن به ارتقا سطح خلاقیت و تمایل کودک برای حضور در فضا گردد.

بررسی ادراک کودکان از فضاهای معماری ویژه آن ها Keywords:

معماری , کودک , ادراک , فضا