ارزیابی و تحلیل رضایت از کاربری های فرهنگی در منطقه 10 شهر اصفهان

در برنامه ریزی کاربری اراضی همواره مسئله تخصیص و توزیع کاربری ها محور بوده است. اما در این فرایند آنچه اهمیت بالاتری دارد و مسئله ای اساسی تر است رضایتمندی شهروندان از کاربری ها است. کاربری فرهنگی شامل فعالیت های مختلفی از جمله کتابخانه، سالن اجتماعات، موزه ها و غیره است. که در درغنای فرهنگی جوامع شهری و شهروندان نقش اساسی دارند. اما به مسئله رضایت از آن امروزه کم توجهی شده است. این پژوهش بر آن است تا کاربری های فرهنگی در منطقه 10 شهر اصفهان را از نظر میزان رضایت مندی مورد ارزیابی و تحلیل قرار دهد. از نظر روش شناسی پژوهش بر اساس هدف از نوع کاربردی بر اساس ماهیت از نوع توصیفی- موردی و تحلیلی است. در گردآوری داده ها از روش های اسنادی، کتابخانه ای و میدانی به صورت پرسشنامه استفاده شده است از مدل های تحلیلی است. در گردآوری داده ها از روش های اسنادی، کتابخانه ای و میدانی به صورت پرسشنامه استفاده شده است از مدل های آماری هچون آزمون های تی، تحلیل واریانس، دونات، شفه، پیرسون و اسپیرمن در محیط نرم افزاز SPSS در تحلیل داده ها استفاده گردیده است. از نتایج پژوهش می توان به پایین بودن میزان رضایت از کاربری های با عملکرد فرهنگی، تاثیر متغییرهای سن، مدت سکونت، تحصلات در میزان رضایت از کاربری های فرهنگی، وجود رابطه بین میزان رضایت از کاربری های فرهنگی و میزان حضور پذیریی، میزان آرامش ، میزان رضایت از دسترسی و میزان رضایت از برنامه های فرهنگی اشاره نمود.

ارزیابی و تحلیل رضایت از کاربری های فرهنگی در منطقه 10 شهر اصفهان Keywords:

رضایت , فرهنگ , کاربری فرهنگی , منطقه 10 , اصفهان