با توسعه شهرها و نیاز روزافزون به حملونقل، طراحان راه در تلاش هستند تا مشکلات و موانع موجود در راه ها را برطرف کرده تا وسایل نقلیه با راحتی و سرعت بیشتری حرکت کنند. گسترش و توسعه راهها، خطر تصادفات جاده ای را افزایش داده و ایمنی کاربران راه را تهدید می کند. یکی از بهترین روش ها برای حفظ امنیت عابران، استفاده از پلهای عابر پیاده است. با استفاده از
پل های عابر یک تقاطع غیر مسطح برای عابران ایجادشده و آنها در معرض تصادف و برخورد با وسایل نقلیه قرار نمی گیرند. از سوی دیگر با استفادهعابران از پل های عابر، برای رانندگان وسایل نقلیه نیز آسایش روانی تامین نشده و آنها می توانند بدون خطر تصادف با
عابران پیاده از معابر و شریان های موجود عبور کنند. برای استفاده بهینه از فضاهای
پل های عابر پیاده، انجام مطالعات چند بعدی و همه جانبه نگر اجتماعی، اقتصادی و طراحی شهری جهت
مکان یابی آنها ضروری می نماید. بنابراین لازم است پژوهشی در این زمینه با نگاه
پایداری اجتماعی انجام بگیرد. در این پژوهش سعی بر این است که به بررسی اصول
مکان یابی پل های عابر پیاده درون شهری از منظر پایداریاجتماعی پرداخته شود. در این فصل از پژوهش به صورت کلی در خصوص روند کلی کار به ارزیابی پرداخته می شود و در خصوص اهداف و فرضیات تحقیق و اهمیت و ضرورت پژوهش که تحقیق می تواند داشته باشد مطالبی گفته خواهد شد.
توسعه پایدار شهری با دارا بودن ابعاد مختلف دچار چالش اساسی شده است. هرچند از دیدگاه عموم مفهوم پایداری بیشتر کاهش مصرف منابع و جلوگیری از آلودگی و جنبه های اکولوژیکی تاکید دارد، اما سایر جنبه های پایداری نظیر کیفیت زندگی و خوب بودن زندگی انسان امروزه شاید اهمیت بیشتری داشته باشد
پایداری اجتماعی به عنوان یک بعد پیوسته به
توسعه پایدار هنوز دارای اهمیت یکسان با سایر ابعاد
توسعه پایدار نیست. در حال حاضر
پایداری اجتماعی نه به عنوان یک جزء مجزا و سازنده
توسعه پایدار بلکه در بهترین حالت ذیل مفاهیم اجتماعی و زیست محیطی شناخته می شود.