دیدگاه اساتید و کارشناسان هوشبری در مورد اضافه شدن 4 واحد پایان نامه و 2 واحد مقاله بجای 6 واحد کارآموزی در عرصه
Publish place: The 6th National Conference on Advanced Studies and Research in the Field of Humanities, Management and Entrepreneurship of Iran
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 361
This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
EMCONF06_109
تاریخ نمایه سازی: 20 خرداد 1398
Abstract:
برنامه های درسی از مهم ترین ابزارهای تحقق اهداف و رسالت های کلی آموزش عالی هستند و باید پاسخگوی شرایط و دغدغه های فعلی و آ ینده ی جامعه باشند لذا طرح تحقیقاتی از نوع توصیفی تحلیلی در مراکز وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد، و دانشگاه ازاد اسلامی مشهد در شش ماه اول سال 1396 در مشهد تحت عنوان بررسی دیدگاه اساتید و فارغ التحصیلان کارشناسی هوشبری در مورد اضافه شدن 4 واحد پایان نامه و 2 واحد مقاله بجای 6 واحد کارآموزی در عرصه در ایران انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 19 و روش های آماری توصیفی و تحلیلی، توصیف داده ها از جداول توزیع فراوانی ارتباط بین متغیرهای دموگرافیک و متغیر اضافه شدن 4 واحد پایان نامه و 2 مقاله بجای 6 واحد کارآموزی در عرصه با ازمون های اماری مناسب از جمله کای اسکوئر، و تی مستقل استفاده شد. یافته ها: تعداد افراد 63 نفر بودند. تعداد و درصد افراد مورد مطالعه برحسب پاسخ به 6 واحد کاراموزی در عرصه ح ذف شود 23/8 15 پاسخ مثبت و 76/2 و 4/ پاسخ منفی دادند. تعداد و درصد افراد مورد مطالعه بر حسب پاسخ به 4 واحد پایان نامه اضافه شود 28/6 و 18 پاسخ مثبت و 71/4 و 45 پاسخ منفی دادند. تعداد و درصد افراد مورد مطالعه برحسب پاسخ به 2 واحد مقاله اضافه شود 30/2 19 پاسخ مثبت و 69/8 44 پاسخ منفی دادند. P های بدست آمده از آزمون کای اسکوئر ر ابطه معنی داری با جنس، وضعیت تاهل و سن نشان نداد. نتیجه گیری: تحقیقا ت انجام شده در راستای رشته هوشبری بسیار کم می باشد که می توان به عواملی مانند: 1. ع دم آشنایی به کار تحقیقاتی و تهیه مقالات کارشناسان هوشبری 2. ح ساسیت کار هوشبری 3 فشار کار بالینی هوشبری 4 توجه کم به این رشته حیاتی در علوم پزشکی و.. اشاره کرد.
Keywords:
Authors
فریبا سلحشور
گروه اتاق عمل و هوشبری دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد ایران
مهدی پورباقر
کارشناس هوشبری دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد ایران
بهزاد بهراد
کارشناس هوشبری دانشکده پرستاری و ماما یی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ایران
مریم نوآوران فیض آباد
کارشناس پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ایران