مدیریت بر مبنای نظریه آشوب و استراتژی در سازمانهای فرانوگرا

با افزایش تغییرات و دگرگونی ها در سالهای آخر هزاره دوم و پایداری پیوسته ی مسائل تازه در جامعه جهانی، اتکا به روش های سنتی مدیریتی جوابگوی نیاز مدیریت کلان کشورها نبوده و سایه سنگین عدم قطعیت ها و پدید آری رویدادهای ناپیوسته و شگفت انگیز ، وضعیت را به گونه ای دگرگون ساخته که پیش بینی آینده در دنیای پر تحول برای برنامه ریزان امری مشکل به نظر می رسد. از سویی برخی اندیشمندان عصر حاضر را فرانو گرا دانسته و از نگاه این افراد ، فرا نوگرایی نه تکمیل و تصحیح نوگرایی بلکه طرد و رد آن است ؛ هر چند عده ای دیگر فرانوگرایی را به عنوان یک تحول درونی نوگرایی برای حفظ و بقای خود معرفی می کنند. تاثیر فرانوگرایی در حوزه نظریات علوم مختلف به ویژه نظریات مدیریت در حدی است که برخی محققان در تقسیم خود از نظریات مدیریت ، یک بخش را به نظریات فرانو گرا (پست مدرن) اختصاص داده اند. همچنین نا توانی در پیش بینی دقیق آینده و نیز پیچیدگی های ناشی از تغییرات روزافزون موجب گردیده تا محققان از قابلیت های نظریه آشوب یا نظم در بی نظمی بهره ببرند و آن را در فعالیت های برنامه ریزی ، پیش بینی و استراتژی خود بگنجانند. با بهره گیری از نظریه آشوب که به طور مکرر با نفوذ و قدرت در درون مفهوم علم پست مدرن تفسیر شده ، می توان مدیران را در جریان خلق استراتژی های نوآورانه و موثر در سازمانهای فرانوگرا قرار داد. بدین ترتیب در این مقاله به شیوه مروری و روش مطالعه کتابخانه ای ضمن معرفی نظریه آشوب کاربرد آن در مدیریت و به ویژه استراتژی سازمانهای فرانو گرا تبیین گردیده است.

Keywords:

نظریه آشوب , فرا نوگرایی (پست مدرنیسم) , استراتژی