تاثیر ایام بر اشعار محمدتقی بهار (بث الشکوی، حدیث نفس و دغدغه های فکری در اشعار ملکالشعرا بهار)
Publish place: National Symposium of Malek Shahr Bahar
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 409
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BAHAR01_005
تاریخ نمایه سازی: 21 خرداد 1398
Abstract:
بث الشکوی، درد دل و شکایت کردن از رخدادهای دردناک زندگی است. بیان درد ورنج بخش گسترده ای از شعر وادب زبان فارسی را تشکیل می دهد و این مضمون در دیوان بهار نیز دیده می شود از آنجایی که بخشی از محتوای اشعار شاعران عصر مشروطه به موضوع درد و رنج، شکوه و گلایه اختصاص داده شده است، شناخت این جنبه از شخصیت ملک الشعرای بهار و بررسی انواع شکوه ها و درد و رنج، راز های پنهان حیات وی را آشکار می سازد. برخی از درد ها، در اشعار بهار، درد فردی است و او تلاش دارد تا دیگران را از احوال خود با خبر سازد، برخی دیگر نیز، رنج اجتماعی را شامل می شود. علاوه بر این، او گاه از بخت و طالع نامیمون گله دارد و گاهی از رنج غربت در گدازاست ؛ بخشی از دردهای او درد سیاسی است و هم چنین او بی توجه به رنج های فلسفی نیست. بیش از همه این دردهای مذکور، درد وطن و جور حکام و نابرابری های جامعه است که او را می آزارد و این از تاثرات قلبی او نشات می گیرد و یکی از مضامین مسلط در اشعار بهار به شمار می-آید. به طورکلی دردها و رنج های این شاعر بخشی از جهان بینی، شخصیت، اعتقادات و نیز اوضاع سیاسی و اجتماعی زمانه او را تشکیل می دهد. مقاله حاضر تلاش دارد تا انواع بث شکوی را در شعار این شاعر شهیر تحلیل و بررسی کند.
Authors
علی نجفی
عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان همدان
آسیه ذبیح نیاعمران
دانشیاردانشگاه پیام نور