رابطه خودپنداشت با اضطراب ریاضی

هدف از این پژوهش بررسی رابطه خود پنداشت با اضطراب ریاضی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی1397-1396 به تعداد 82099 نفر بود. حجم نمونه 400 نفر از این دانش آموزان به شیوه نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب شده و به پرسشنامه های اضطراب ریاضی پلیک و پارکر(1982)، و خودپنداشت راجرز (1957) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین خود پنداشت با اضطراب ریاضی رابطه منفی و معنیداری وجود دارد(P> 0/01)نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نیزآشکار کرد که 36/6 از کل اضطراب ریاضی به وسیله خودپنداشت تبیین میشود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که خودپنداشت سهم معنادار در پیشبینی اضطراب ریاضی دارد.

Keywords:

خودپنداشت , اضطراب ریاضی