نقش عدالت سازمانی در توانمندسازی روان شناختی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان ایلام

هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی نقش عدالت سازمانی در توانمندسازی روان شناختی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان ایلام بود. روش شناسی: روش تحقیق توصیفی-همبستگی بوده و بر اساس جدول تعیین حجم نمونه مورگان 90 نفر از کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان ایلام به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه عدالت سازمانی نیهوف و مورمن (1993)، شامل 20 گویه و سه خرده مقیاس و نیز پرسشنامه توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر (1995)، شامل 22 گویه و پنج خرده مقیاس بود. آزمون فرضیه ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری و ضریب همبستگی پیرسون به ترتیب با استفاده از نرم افزارهای لیزرل و SPSS انجام شد. یافته ها: نتایج فرایند تحلیل مسیر نشان داد که عدالت سازمانی (93/3=t) و مولفه های تعاملی (89/3=t) و رویه ای (79/3=t) آن به طور معناداری بر توانمندسازی روان شناختی کارکنان اثر دارند (05/0> P)، اما عدالت توزیعی تاثیری بر توانمندسازی روان شناختی نداشت. به طور کلی، عدالت سازمانی در حدود 30 درصد از واریانس توانمندسازی روان شناختی کارکنان را تبیین کرده است. نتیجه گیری: با شناخت مناسب از نحوه تاثیرگذاری ابعاد عدالت سازمانی بر توانمندسازی روان شناختی، مدیران این امکان را می یابند که اقدامات مناسب تری را در جهت توسعه احساس عدالت در سازمان ها به عمل آورند. بنابراین با توجه به یافته های پژوهش حاضر می توان گفت راهبردهای توسعه عدالت تعاملی و رویه ای می تواند توانمندسازی روان شناختی کارکنان ادارات ورزش و جوانان را در پی داشته باشد.

Keywords:

عدالت تعاملی , عدالت رویه ای , توانمندسازی روان شناختی , اداره ورزش و جوانان