مقایسه تاثیر استرس محدودیت حرکتی بر یادگیری و حافظه فضایی رت های نر پیر و جوان

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر استرس محدودیت حرکتی بر یادگیری و حافظه­ فضایی رت­های نر پیر و جوان بود. تعداد 24 رت نر نژاد ویستار از پژوهشکده رویان اصفهان در دو گروه سنی سه ماهه (جوان) و 12 ماهه (پیر) انتخاب شدند و براساس وزن در چهار گروه شش تایی تقسیم شدند. پس از یک هفته سازگاری با محیط لانه و تردمیل، هر گروه با توجه به برنامه­ خاص خود شامل، گروه استرس محدودیت حرکتی (روزی دو ساعت به مدت هفت روز) و گروه کنترل به تمرین پرداختند. برای اندازه­گیری میزان یادگیری و حافظه­ فضایی از آزمون مازآبی موریس استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده­ها با استفاده از تحلیل واریانس دوطرفه انجام شد. نتایج نشان داد که استرس محدودیت حرکتی، یادگیری رت­های پیر و جوان را تخریب می کند؛ اما بر حافظه­ فضایی آن ها اثر معناداری برجای نمی گذارد؛ به طوری که یادگیری رت­های جوان دراثر استرس در مقایسه با رت ­های پیر کمتر تخریب می شود. نتایج حاصل از پژوهش به تاثیر منفی استرس محدودیت حرکتی به ویژه در یادگیری اشاره دارد.

Keywords:

استرس محدودیت حرکتی , یادگیری , حافظه فضایی , سن