اثر تعدیل گر کیفیت سود در پیش بینی درماندگی مالی شرکتهای پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران

یکی از مهمترین تهدیدهای پیش روی شرکتها، ریسک درماندگی و در نهایت ورشکستگی مالی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تعدیل­گر کیفیت سود در پیش­بینی درماندگی مالی شرکت­ها می­باشد. بدین منظور، در محدوده زمانی 1382 تا 1391، نمونه ای مشتمل بر 41 شرکت درمانده و 41 شرکت غیردرمانده از مجموعه شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انتخاب شده است. ملاک گزینش شرکت­های درمانده، استفاده از پنج معیار مختص درماندگی مالی می­باشد. به منظور بررسی صحت تفکیک دو نمونه درمانده و غیردرمانده با استفاده از آزمون ویلکاکسون، میانگین متغیرهای مستقل دو نمونه بررسی شد و سپس برای بررسی پیش­بینی درماندگی مالی از سه مدل آلتمن، اولسون، بهارات و شام­وی در قالب رگرسیون لجستیک باینری استفاده شده است. یافته­های حاصل از پژوهش نشان می­دهد که استفاده از کیفیت سود در پیش­بینی درماندگی مالی بطور معناداری دقت پیش بینی درماندگی مالی را افزایش می­دهد. همچنین در مقایسه با سایر مدلها، مدل آلتمن دقت بیشتری در پیش­بینی درماندگی مالی داشته و ابزار مناسب­تری برای پیش­بینی محسوب می­شود.

Keywords:

درماندگی مالی , پیش بینی , کیفیت سود , رگرسیون لجستیک